26 χρονών νέο παιδί ήσουν Θέμη όταν έκανες την μεγάλη επέμβαση στο Παπανικολάου. Ήσουν σε ειδικό θάλαμο που δεν
επέτρεπαν καμιά επίσκεψη και ήλθα τότε πίσω από το κτίριο σε ένα ανάχωμα έχοντας στο βάθος το παράθυρο του θαλάμου σου. Θέμη, Θέμη φώναζα και ένα όμορφο κεφάλι πρόβαλε στο βάθος. Κράτα γερά λεβέντη μου άρχισα να φωνάζω δυνατά για να με ακούσει και σήκωνα ψηλά τα χέρια μου με σφιγμένες τις γροθιές. Ένα πλατύ χαμόγελο γέμισε το πρόσωπό του και έκανε και αυτός τις ίδιες κινήσεις.
Ήταν η πρώτη επίθεση του χάροντα , έχοντας ζηλέψει την λεβέντικη και ψηλόκορμη θωριά του δίχως, όμως, να υπολογίσει τις τεράστιες δυνάμεις ψυχής που είχε μέσα του ο Θέμης. Τρόμαξε ο χάροντας και το έβαλε στα πόδια, νίκησε ο λεβέντης μας και μπήκε έτσι δυναμικά πάλι στη ζωή.
26 χρόνια από τότε ένας αδαμάντινος χαρακτήρας έδωσε δείγματα γραφής ενός εργατικού, έντιμου και αποφασιστικού οικογενειάρχη που στην σκέψη και την αγωνία για την σύζυγο και τα τρία του βλαστάρια έφθασε να κάνει 3 δουλειές ταυτόχρονα μήπως στο μέλλον κάτι δυσάρεστο συμβεί. Έγινε , έτσι, το υπόδειγμα συζύγου και πατέρα που όλη η κοινωνία των Γρεβενών τον αντιμετώπιζε με θαυμασμό και αγάπη.
Ήσουν πάντα ακούραστος, γελαστός, συνεργάσιμος, φιλικός και ο αδαμάντινος χαρακτήρας σου σού έδινε πρόσθετες δυνάμεις, σε έκανε ακόμα πιο ισχυρό γιατί ο άτιμος ο χάροντας καιροφυλακτούσε. Δεν τολμούσε όμως να πλησιάσει τον λεβέντη ένιωθε και αυτός θαυμασμό στην αντρειοσύνη του. Έγινες, έτσι, Θέμη ο μύθος της πόλης μας για ένα παλικάρι που τον κτύπησε η πιο σκληρή δοκιμασία και που όμως κατάφερε μέσα από την οικογένειά του και από όλη την κοινωνία που το εκτιμούσε και το αγαπούσε να πάρει νέες δυνάμεις, να θωρακίζεται συνεχώς και να στέκεται πάντα νικητής, όταν η ασθένεια του έκανε κατά καιρούς την επίθεσή της. Απέδειξες πως ο φόβος, η παράδοση άνευ όρων στην μοίρα σου και η έλλειψη ισχυρής ψυχολογίας πως είναι οι χειρότεροι εχθροί της υγείας του ανθρώπου.
Έτσι, σήμερα, 26 χρόνια μετά από την διαρκή πολιορκία ο χάρος κατάφερε να δαμάσει το παλικάρι και να το πάρει από τη ζωή. 26 χρόνια μετά με το πάθος που είχες Θέμη για τη ζωή και την υπέρμετρη αγάπη για την οικογένεια σου κατάφερες να τους αφήσεις να πατούν πλέον γερά στα πόδια τους έχοντας πολύτιμα εφόδια από τον λατρευτό τους σύζυγο και πατέρα και με την εικόνα σου μέσα στην δική τους ψυχή να βλέπουν με σιγουριά το μέλλον.
Καλό σου ταξίδι Λεβέντη…….
Μετά τιμής
Κυριάκος Ταταρίδης
