Ποιμαντορικὴ ἐγκύκλιος Πρωτοχρονιᾶς 2022.

Δαβὶδ ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης Γρεβενῶν.

Πρὸς τὸ εὐσεβές πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γρεβενῶν.

                Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

            Ἔληξε καί τό ἔτος 2021 μέ ὅλα του τά καλά, ἀλλά προπαντώς μέ τά ἄπειρά του κακά, τά ὁποῖα ἀκόμη κρατοῦν ὁλόκληρο τόν κόσμο σέ μιά φοβερή καί πρωτοφανῆ ἀγωνία γεμάτη μέ τόν φόβο τοῦ αὔριο καί γιά τήν ἀπέραντη δυστυχία τοῦ σήμερα, ἡ ὁποία μαστίζει τούς πάντες καί τῆς ὁποίας ἀπό πουθενά ἀκόμη δέν διαφαίνεται ἡ ἐλπίδα τῆς ἄρσεως ἤ μᾶλλον τῆς λήξεως καί τῆς θεραπείας. Ἀλλά, ἀπό πού καί γιατί ἡ φοβερή αὐτή γιά τήν ἀνθρωπότητα ὁλόκληρη δοκιμασία καί ἡ συνοχή καί ὁ φόβος καί ἡ δυστυχία; Ἁπλά ἀπό τήν ἀπομάκρυνση μας ἀπό τήν ἀγάπη καί ἐμπιστοσύνη τοῦ θεϊκοῦ θελήματος καί τήν θεοποίηση τοῦ δικοῦ μας θελήματος. Πρίν ἀπό λίγες μέρες γιορτάσαμε καί ζήσαμε τήν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ καί πήραμε τό μήνυμα τῆς ἀγάπης Του. Ὁ Θεός κατέβηκε στή γῆ, ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά ἀνέβει ὁ ἄνθρωπος στόν οὐρανό καί νά ζήσει τή θέωσή του.

Ὅμως, δυστυχῶς, σ’ αὐτήν τήν εὐεργεσία καί ἀγάπη ὁ ἄνθρωπος φέρθηκε καί φέρεται ἀχάριστα καί ἐγωϊστικά, θέλοντας νά ἀνεβεῖ στόν οὐρανό χωρίς τόν Θεό καί ὄχι γιά τήν θέωσή του, ἀλλά γιά τό “ἐγώ” του καί γιά τήν ἱκανοποίησή του. Καί αὐτό εἶναι τό δράμα καί ἡ δυστυχία τῆς ἀνθρωπότητας. Ἀπό ἐδῶ ξεκινοῦν οἱ δοκιμασίες, οἱ φόβοι, οἱ δυστυχίες, οἱ κάθε εἴδους πανδημίες. Ὁ ἄνθρωπος ἔγινε ἀπάνθρωπος, γιά νά δοξάσει καί νά θεοποιήσει τό “ἐγώ” του, ξεχνώντας καί καταπατώντας καί τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπό του. Στό βωμό τοῦ κέρδους καί τῆς ψευδοκυριαρχίας καταπατεῖ συνείδηση, πού εἶναι ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ, ἀρχές, ἰδανικά, ἀξίες, ἀλλοιώνει τόν πολιτισμό του, ἀλλοτριώνεται.

Γνωρίζει τό σύμπαν, ἀλλά ἀγνοεῖ τόν δημιουργό του καί τόν διπλανό του· ψάχνει καί βρίσκει κερδοφόρες πηγές, ἀλλά ἡ φτώχεια μαστίζει τήν ἀνθρωπότητα γιατί ἁπλά τό κέρδος εἶναι σέ λίγους, προσπαθεῖ νά βελτιώσει τήν ποιότητα τῆς ζωῆς του, ἀλλά δυστυχῶς περισσότερο ἐξαρτᾶται ἀπό ἀντικαταθλιπτικά φάρμακα καί ψευδαισθήσεις. Κυνηγάει τήν χαρά καί τήν ἡρεμία καί στό τέλος καταλήγει στό ἄγχος, τήν ἀπόγνωση, τήν ἀπελπισία. Καί ὅλα αὐτά γιατί ἁπλά δέν θέλει νά καταλάβει ὅτι ζωή χωρίς Χριστό, εἶναι τυράνια, θλίψη καί φρίκη, εἶναι καταστροφή. Ἡ πανδημία τοῦ κορονωϊοῦ ἄς γίνει ἀφορμή καί αἰτία λύτρωσης καί ἀπαλλαγῆς ἀπό τόν “παλαιό ἄνθρωπο”, ξεκίνημα καί πορεία ταπείνωσης καί μετάνοιας, καμπανάκι κινδύνου ἀπό τόν ἄμετρο ἐγωισμό καί τήν καταστροφική φιλαυτία, ἀρχή καινούργιας ζωῆς ὅπως καί τώρα ἀρχίζει καί τό νέο ἔτος.

 Νέος χρόνος ἀδελφοί μου, νέα ζωή, νέο ξεκίνημα. Ἄς προσπαθήσουμε ὅλοι μας νά γίνουμε καλύτεροι ἀπ’ ὅ,τι εἴμαστε. Ἄς ἀρχίσουμε ὅλοι μας μιά νέα ζωή πνευματική, πού ἀξίζει στόν λογικό ἄνθρωπο, γιατί εἶναι εὐγενέστερη καί ὡραιότερη. Ἄς ἀγαπήσουμε ὅλους, ὅπως μᾶς ἀγαπάει Ἐκεῖνος καί ἄς σπλαχνιζόμαστε τούς πάσχοντες, ὅπως καί Ἐκεῖνος τούς εὐσπλαχνίζεται, ἄς σεβόμαστε καί προστατεύουμε μέ ἀγάπη καί ὑπευθυνότητα τούς συνανθρώπους μας καί νά μήν τούς στέλνουμε στά νοσοκομεῖα καί στίς μονάδες ἐντατικές θεραπείας. Ἄς εἶναι ἡ καινούργια χρονιά ἀγῶνας καί πορεία νά γνωρίσουμε τόν ἑαυτό μας, νά θυσιάσουμε τό “ἐγώ” μας γιά τόν ἀδελφό μας καί νά ζήσουμε περισσότερο μέ τόν Χριστό καί γιά τόν Χριστό, πού ὅλοι μας θά ἀνταμώσουμε.

            Καλή καί εὐλογημένη χρονιά στούς ἁπανταχοῦ Γρεβενιῶτες, μέ ὑγεία “ψυχῆς καί σώματος”, μέ σύνεση πνευματική καί προκοπή “βίου καί πίστεως”.

Μέ ἐγκάρδιες πατρικές εὐχές καί εὐλογίες

Ὁ Ἐπίσκοπος καί Πνευματικὸς σας Πατέρας

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΔΑΒΙΔ