Η πώληση των μονάδων της ΔΕΗ έχει εξελιχθεί σε ένα μείζον θέμα το οποίο μπορεί να προκαλέσει ακόμη και «τριγμούς» στις διαπραγμάτευση με τους θεσμούς.
Αν και οι διαπραγματεύσεις για ποιες τελικά λιγινιτικές μονάδες θα περιέχει το «καλάθι» της ΔΕΗ που θα βγει προς πώληση γίνονται μεταξύ του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της γενικής διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το θέμα θα απασχολήσει και τις συζητήσεις με τους θεσμούς.
Στο πρώτο face to face ραντεβού του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκη με τους επικεφαλής των θεσμών θα τεθεί επί τάπητος το θέμα της ΔΕΗ όπου
αποτελεί ένα από τα «αγκάθια» των διαπραγματεύσεων.
Σε αυτή την περίπτωση η… κόντρα είναι με τους Ευρωπαίους αφού το ΔΝΤ δεν έχει επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αγορά ενέργειας. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι διαβουλεύσεις γίνονται απευθείας με τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν (DG Comp) και επί της ουσίας έχουν στο επίκεντρο την υποχρέωση της ΔΕΗ να μειώσει τη συμμετοχή της στην παραγωγή.
Οι Βρυξέλλες συνεχίζουν να πιέζουν την κυβέρνηση για την ένταξη της Μεγαλόπολης στα προς πώληση περιουσιακά στοιχεία της ΔΕΗ, με τον υπουργό Περιβάλλοντος, Γ. Σταθάκη να επιδιώκει να μείνει στο πακέτο εκτός από την Μελίτη Ι και ΙΙ της Φλώρινας και το Αμύνταιο.
Ως αποτέλεσμα του προς ώρας αδιεξόδου, μετατίθεται για το Νοέμβριο το προγραμματισμένο για τον Οκτώβριο market test για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, δηλαδή το «τσεκάρισμα» του επενδυτικού ενδιαφέροντος ως προς το συγκεκριμένο πακέτο.
Εκτός από τα επιχειρήματα που προβάλει η ελληνική πλευρά στις επιστολές της, υπάρχει προβληματισμός και σε πολιτικό επίπεδο. Η κυβέρνηση φοβάται ότι μετά τη Μακεδονία, θα ανοίξει ένα νέο μέτωπο και στη Πελοπόννησο, όπου ο περιφερειάρχης είναι γαλάζιος (Π. Τατούλης), και ενώ τα τοπικά σωματεία εργαζομένων βρίσκονται ήδη σε αναβρασμό. Επιπρόσθετα, υπάρχει και ζήτημα με υπεράριθμο προσωπικό στον ΑΗΣ Μεγαλόπολης, κάτι το οποίο λέγεται ότι έχουν θέσει οι κοινοτικοί, εφόσον τελικά συμπεριληφθεί ο σταθμός της Αρκαδίας στο πακέτο με τα πωλητήρια.
Ανθρωποι πάντως με γνώση των διεργασιών θεωρούν ότι η κυβέρνηση απλώς τρενάρει τις εξελίξεις. Κερδίζει χρόνο, μεταφέρει όσο μπορεί προς τα πίσω τις τελικές αποφάσεις, και ότι αργά ή γρήγορα θα αποδεχτεί να μπει πωλητήριο και στη Μεγαλόπολη, όπως άλλωστε έχουν προεξοφλήσει και οι της DG Comp.
Ακόμη πάντως και αν οι δύο πλευρές καταλήξουν ως προς τις μονάδες που θα συμπεριληφθούν τελικά στο πωλητήριο της ΔΕΗ, το εγχείρημα παραμένει εξαιρετικά δύσκολο. Διότι όσο και να επιθυμεί ένας ιδιώτης να αποκτήσει λιγνιτικές μονάδες και ορυχεία για να ελέγχει ο ίδιος το κόστος του ρεύματος που πουλάει, άλλο τόσο δεν είναι διατεθειμένος να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, όταν η ευρωπαική πολιτική για την κλιματική αλλαγή καθιστά τα στερεά καύσιμα επένδυση ασύμφορη. Σήμερα το κόστος παραγωγής για ένα λιγνιτικό εργοστάσιο της ΔΕΗ υπολογίζεται σε 50-60 ευρώ η μεγαβατώρα, αλλά το 2030 αναμένεται να έχει εκτιναχθεί κοντά στα 100 ευρώ. Και αυτό, καθώς οι τιμές δικαιωμάτων ρύπων πρόκειται σύμφωνα με μελέτη της Κομισιόν να σκαρφαλώσουν από τα 5 ευρώ / τόνο CO2 σήμερα, σε πάνω από 30 ευρώ το 2030.
in
