Παρόλο που αφορούν μία στις δύο γυναίκες, πολλοί είναι εκείνοι εκπρόσωποι και των δύο φύλων- που θεωρούν ότι μια γυναίκα που κρατάει την κοιλιά της, διπλώνεται στα δύο ή είναι κακοδιάθετη εξαιτίας του πόνου κατά την περίοδο πιθανόν υπερβάλλει.
Ο Δρ Θάνος Παράσχος, γυναικολόγος – μαιευτήρας, επιστημονικός διευθυντής του Ιατρικού Κέντρου EmBIO, ξεκαθαρίζει ότι όχι μόνο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αλλά αντίθετα μπορεί κάποιες φορές να αποτελέσει σύμπτωμα, που θα οδηγήσει τη γυναίκα στον γιατρό. Ορίστε, λοιπόν, τι χρειάζεται να ξέρεις για τους πόνους περιόδου.
Γιατί πονάνε οι γυναίκες, όταν έχουν περίοδο;
Το πρώτο που χρειάζεται να εξηγήσουμε είναι το γιατί πονούν οι γυναίκες, όταν έχουν περίοδο. Κατά την έμμηνο ρήση η μήτρα κάνει σπασμούς για να αποβάλει τον ενδομήτριο ιστό, που έχει δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια του μηνιαίου κύκλου, σκοπός του οποίου είναι να υποδεχθεί το έμβρυο. Όταν δεν υπάρχει σύλληψη, η μήτρα κάνει σπασμούς για να αποβάλει το ενδομήτριο που έχει σχηματιστεί, προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία από την αρχή. Ο πόνος οφείλεται, λοιπόν, στους σπασμούς της μήτρας. Εκτός από τον πόνο χαμηλά στην κοιλιά ή και στη μέση, μπορεί να εμφανίζονται λόγω των μεταβολών των ορμονών ναυτία, πονοκέφαλος και αίσθημα κούρασης. Όλα αυτά τα συμπτώματα είναι πιο έντονα τις πρώτες μέρες της περιόδου ή και λίγο πριν την έναρξή της. Τα απλά παυσίπονα είναι συνήθως αποτελεσματικά για την αντιμετώπιση του ήπιου πόνου. Όταν όμως ο πόνος είναι δυνατός, χρειάζεται να χορηγηθούν πιο ισχυρά παυσίπονα ή σπασμολυτικά που ελαττώνουν την ένταση των σπασμών της μήτρας, φυσικά πάντα με τη συνεννόηση του γιατρού.
Τι άλλο μπορεί να βοηθήσει εκτός από τα παυσίπονα;
Η ζέστη γενικά μπορεί να λειτουργήσει καταπραϋντικά για τον πόνο, δηλαδή ένα ζεστό ντους ή η τοποθέτηση μιας θερμοφόρας με ζεστό νερό στην περιοχή της κοιλιάς. Επίσης, η συστηματική άσκηση μπορεί να ωφελήσει στην ύφεση των συμπτωμάτων, όμως καλό είναι να αποφεύγεται τις μέρες που η γυναίκα πονάει.
Γιατί κάποιες γυναίκες πονούν περισσότερο;
Σε ένα 10% με 15% των γυναικών ο πόνος κατά την περίοδο δεν είναι ανεκτός και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με απλά παυσίπονα. Οι γυναίκες αυτές δεν υπερβάλλουν για τα συμπτώματά τους. Πονούν πραγματικά περισσότερο. Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για δυσμηνόρροια, που συνδέεται με πιο επώδυνα συμπτώματα κατά την περίοδο. Οφείλεται συνήθως στις προσταγλανδίνες (ορμόνες που προκαλούν σπασμούς στη μήτρα, με σκοπό την απομάκρυνση του αίματος από την κοιλότητά της). Οι γυναίκες που πονούν περισσότερο φαίνεται ότι παράγουν πιο μεγάλες ποσότητες προσταγλανδινών. Σε αυτή την περίπτωση συνήθως μπορεί να βοηθήσει η χορήγηση αντισυλληπτικών, που ρυθμίζουν τα επίπεδα των ένοχων ορμονών, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο πόνος. Γι’ αυτό είναι σημαντικό κάθε γυναίκα που θεωρεί ότι πονάει περισσότερο από ό,τι το φυσιολογικό κατά την περίοδο, να ενημερώνει τον γιατρό της. Εξάλλου, μία επίσκεψη στον γυναικολόγο είναι απαραίτητη, για να αποκλειστούν κι άλλα γυναικολογικά αίτια που μπορεί να κρύβονται πίσω από τους έντονους πόνους περιόδου, όπως είναι η ενδομητρίωση.
Οι έντονοι πόνοι περιόδου μπορεί δηλαδή να συνδέονται με ενδομητρίωση;
Η ενδομητρίωση είναι ιστός ενδομητρίου ο οποίος μετατοπίζεται με την περίοδο, γυρίζει προς τα πίσω προς τις σάλπιγγες και καταλήγει να εναποτίθεται ως μικρές εστίες στο περιτόναιο, στις σάλπιγγες, στις ωοθήκες ακόμα και στο έντερο. Εκεί εγκλωβίζονται και αιμορραγούν στο ίδιο χρονικό διάστημα που αιμορραγεί η γυναίκα κατά την έμμηνη ρύση, αποτελώντας αιτία του πιο έντονου πόνου κατά την περίοδο. Γενικά, το μέγεθος του πόνου που προκαλεί η ενδομητρίωση εξαρτάται από το σημείο στο οποίο εντοπίζεται και το συνολικό ποσό των εστιών.
Και σε αυτή την περίπτωση τι γίνεται;
Για να διαπιστωθεί αν όντως υπάρχει ενδομητρίωση, θα πρέπει να γίνει διερεύνηση λαπαροσκοπικά. Αν όντως διαπιστωθεί ότι υπάρχει ενδομητρίωση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, τότε εκείνη την ώρα καθαρίζονται οι όποιες εστίες υπάρχουν. Γενικά σήμερα ξέρουμε περισσότερα για την ύπουλη αυτή νόσο που αφορά τις γυναίκες και που εκτός από τον υπερβολικά έντονο πόνο κατά την περίοδο μπορεί να προκαλέσει και υπογονιμότητα. Ξέρουμε και πώς να τη διαγνώσουμε και πώς να την αντιμετωπίσουμε ανάλογα με την περίπτωση, άλλοτε με τη λήψη φαρμάκων κι άλλοτε επεμβατικά.
