Στις 27 Δεκεμβρίου ,στις 14:00 , στο κλειστό γυμναστήριο Γρεβενών , οι παλαίμαχοι του γρεβενιώτικου volley , παίζουμε έναν αγώνα για να
βοηθήσουμε όσους περισσότερους συνανθρώπους μας μπορούμε , να περάσουν ανθρώπινα και ζεστά τη πρωτοχρονιά . Επίσης για να τιμήσουμε τη μνήμη δύο τεράστιων , αδικοχαμένων , ανθρώπων του ελληνικού αθλητισμού . Του Δημήτρη Λιοσάτου και του Νεόφυτου Βασιλειάδη .
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι . Και θα σταθώ ιδιαίτερα στο δεύτερο .
Η επιτυχία αυτής της διοργάνωσης θα κριθεί καταρχήν βέβαια από τη κοσμοσυρροή , ουτοσώστε να μαζευτούν όσο γίνεται περισσότερα εφόδια για τις οικογένειες που τα έχουν ανάγκη . Αυτό που έχει εξίσου μεγάλη σημασία για μένα όμως , είναι να μάθουν τα νέα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό , την ιστορία αυτών των δύο ανθρώπων . Είναι μια ευκαιρία για να δώσουμε στη νεολαία μας υγιή πρότυπα . Να μάθουν ας πούμε τα παιδιά του πάνω Γυμνασίου , ότι κάποτε υπήρχε ένας υπεράνθρωπος ( ο Νεόφυτος ) που ήταν όλη μέρα κάπου εκεί τριγύρω απ’το σχολείο τους κι έκανε γυμναστική . ΟΛΗ ΜΕΡΑ . Έχει χαραχτεί στη μνήμη μου το εξής : Ανεβαίνοντας καθημερινά κατα τις 3 το μεσημέρι για τη προπόνηση του παιδικού , έβλεπα το Νεόφυτο να τρέχει στο στίβο του ανοιχτού γηπέδου . Γυρνώντας περίπου μιάμιση ώρα μετά , το θηρίο ήταν ακόμα εκεί κι έτρεχε . Ύστερα το βράδυ , ανέβαινα στο κλειστό για να παρακολουθήσω τη προπόνηση της ομάδας των Γυναικών .
Ο Νεόφυτος ήταν συνήθως κάτω στα βάρη και δούλευε . Και μετά βέβαια έβγαζε και τη καθημερινή υψηλών απαιτήσεων προπόνηση των αντρών . Στο τέλος μας κατέβαζε και όλους κάτω με την ιστορική κλούβα . Τέτοια θέληση ανθρώπου για να παίξει volley , εγώ δεν έχω ξαναδεί κι ούτε πιστεύω ότι υπάρχει στα χρονικά . Αυτές είναι οι ιστορίες που πρέπει να μάθουν τα παιδιά μας κι αυτά είναι τα πρότυπα που πρέπει να ακολουθήσουν . Τις ιστορίες του Όφτο και του Λιόσι . Για τον Μεγάλο πατέρα μου Δημήτρη Λιοσάτο τι να πρωτοπώ . Δεν χωράει σε ένα μικρό άρθρο . Αυτό που θα ήθελα να κρατήσει και να μάθει ο γιός μου Δημήτρης , είναι η δύναμη και η αγάπη που είχε ο παππούς του για τη ζωή και την ομορφιά της . Γι αυτό και ήτανε μεγάλος ποιητής . Γι αυτό και ήθελε να προσφέρει καθημερινά τα πάντα σε όλους . Γι αυτό και βοήθησε όσο κανείς αυτή τη πόλη να αναπτύξει αθλητισμό και πολιτισμό . Για τα παιδιά της . Γι αυτό και πολεμούσε όλη του τη ζωή για ομορφιά και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ . Γι αυτό τη Κυριακή στις 27 , όλοι στο κλειστό …
Υ.Γ. ” Αυτός που δέχεται φίλους χωρίς να υποστεί κάποιον κόπο προετοιμάζοντας το γεύμα για τους φίλους του , δεν του αξίζει να έχει φίλους ”
Ζ.Α. ΣΑΒΑΡΕΝ ( Προπάτωρ της γαστρονομίας και της διαιτολογίας )
” Σε αυτόν που δεν τιμά τους φίλους του , δεν αξίζει το δώρο της ζωής ”
Θωμάς Δ. Λιοσάτος
Καθηγητής των ΙΕΚ Γρεβενών – Κοζάνης
Έφορος volley του Αστέρα Γρεβενών
