Ανθρωπιστική κρίση, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, θεωρείται η κατάσταση, κατά την οποία υπάρχει μια ασυνήθιστη και γενικευμένη απειλή για την ανθρώπινη ζωή,
την υγεία ή τη διαβίωση. Οι κρίσεις αυτές εμφανίζονται συνήθως στο πλαίσιο μιας υφιστάμενης κατάστασης έλλειψης προστασίας, κατά την οποία μια σειρά από προϋπάρχοντες παράγοντες (φτώχεια, ανισότητα, έλλειψη πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες) επιδεινώνονται από μια φυσική καταστροφή ή ένοπλη σύρραξη, πολλαπλασιάζοντας τις καταστροφικές συνέπειες. Με βάση τον ορισμό αυτό βιώνουμε στη χώρα μας ανθρωπιστική κρίση; Ευτυχώς όχι, και ας επιμένουν εκείνοι, οι οποίοι αφού εκμαύλισαν τον λαό μας με το καταναλωτικό όραμα, θέλουν να τον καταστήσουν επαίτη των «εταίρων» μας.
Κατ’ αρχήν επισημαίνουμε ότι ο ορισμός είναι ανεπαρκής. Φτώχια, ανισότητα και έλλειψη πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες υπάρχει σχεδόν σε όλες τις χώρες του πλανήτη, ακόμη και στις ΗΠΑ. Υπάρχουν άνεργοι χωρίς επιδότηση, ανασφάλιστοι, άστεγοι. Συνιστούσαν ανθρωπιστική κρίση οι πλημμύρες της Βαλτιμόρης, τις καταστροφές εκ των οποίων η οικονομία της χώρας μπορούσε να καλύψει περιορίζοντας κατά τι τον όλεθρο που σπέρνει με τους πολέμους σ’ όλη την έκταση του πλανήτη; Ασφαλώς όχι! Φτώχια και ανεργία μάστιζε και κάποιο ποσοστό συμπολιτών μας ακόμη και κατά την περίοδο της επίπλαστης ευμάρειας. Το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σημαντικά όχι όμως και τρομακτικά. Πάντως η επιδείνωση της κατάστασης δεν οφείλεται ούτε σε φυσικές καταστροφές ούτε σε πόλεμο κλασικού τύπου. Οφείλεται ασφαλώς σε ακήρυκτο οικονομικό πόλεμο βάσει σχεδίου, κατά τον οποίο συνέπραξαν με τους εχθρούς του λαού μας και πολλοί κατά την ταυτότητα Έλληνες.
Γιατί να σπεύσουν σε βοήθεια της χώρας μας κάποιοι και στο όνομα ποιάς ανθρωπιστικής ιδέας; Βέβαια υποχωρήσαμε κατά τι στην κλίμακα κατάταξης των χωρών με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα, παραμένουμε όμως ακόμη αρκετά υψηλά και συγκεκριμένα εντός του δισεκατομμυρίου των προνομιούχων πολιτών του πλανήτη έναντι έξι δισεκατομμυρίων αποκλήρων. Τι έπραξαν οι «φίλοι» και «εταίροι» μας για όλους αυτούς, των οποίων τις πλουτοπαραγωγικές πηγές καταλήστευσαν και με πολέμους για τα συμφέροντά τους αφάνισαν; Τι κάνουν για τους πρόσφυγες που πλημμύρισαν τα νησιά μας και τρέφονται από τον στρατό μας και τους κατοίκους τους; Οι μόνοι συνεπείς προς τις δεσμεύσεις τους για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας παραμένουν οι Σκανδιναβοί, ενώ οι άλλοι προσφέρουν σημαντικό μέρος της υποσχεθείσης βοήθειας σε βιομηχανικά προϊόντα, προκειμένου να χρήματα να επιστρέψουν στους κεφαλαιοκράτες.
Για να μη τρέφουμε αυταπάτες για το «φιλάνθρωπο» των «εταίρων» μας, υπενθυμίζουμε ότι ο εκπρόσωπος της Επιτροπής της ΕΕ ήδη κατά Μάρτιο μήνα είχε δηλώσει την αντίθεση αυτής προς τα νομοσχέδια, που ετοίμαζε η κυβέρνηση της χώρας μας για την ανθρωπιστική κρίση και τη ρύθμιση τακτοποίησης των οφειλών σε 100 δόσεις. Πριν ακόμη από το δημοψήφισμα, ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου είχε δηλώσει ότι, σε περίπτωση υπερψήφισης του ΟΧΙ, ο λαός μας θα χρειαζόταν δάνεια, τα οποία ήσαν οι «θεσμοί» πρόθυμοι να μας χορηγήσουν, για να μην αφεθούμε στη μοίρα μας! Για χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας στη χώρα μας έκανε λόγο ο Γερμανός αντικαγκελάριος αμέσως μετά το δημοψήφισμα. Τώρα λυσσομανούν οι «εταίροι» μας για τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας! Δεν είχαν, δεν έχουν και δεν θα αποκτήσουν ποτέ ανθρωπιά αυτοί, που υπηρετούν όχι βέβαια τους λαούς, που τους εξέλεξαν, αλλά το αδηφάγο κεφάλαιο.
Κατά τη μεταπολίτευση στη Ρωσία, τότε που επιτήδειοι, που κοιμήθηκαν «κομμουνιστές» και ξύπνησαν καπιταλιστές, εκποίησαν τον πλούτο του ρωσικού λαού σε έχοντες μανία για πλουτισμό εγχωρίους με τη στήριξη του διεθνούς κεφαλαίου είδαμε το θλιβερό θέαμα να σχηματίζονται στις πλατείες της Μόσχας ατέλειωτες ουρές, προκειμένου πεινασμένοι πολίτες να εξασφαλίσουν νερόσουπα, για να κορέσουν την πείνα τους. Αυτό το θέαμα δεν το είδαμε ακόμη στην Αθήνα. Θα το δούμε; Δεν αποκλείεται. Καθώς η κρίση βαθαίνει, θα περιορίζεται διαρκώς ο αριθμός εκείνων που θα έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν προς ανακούφιση των συνανθρώπων τους. Ουαί και αλλοίμονο, αν περιμένουμε να νοιαστούν άλλοι για τον λαό μας. Θα έλθει πείνα, που θα θυμίζει εκείνη της κατοχής! Πρέπει εμείς να αναλάβουμε δράση, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την κρίση, οπωσδήποτε όχι ανθρωπιστική με την έννοια του ορισμού του ΟΗΕ, αλλά έλλειψης ανθρωπιάς. Και εξηγούμαι: Σε συνέντευξή του ο μακαριότατος αρχιεπίσκοπός μας τόνισε ότι δεν δέχθηκε ουδεμία σημαντική δωρεά από κατέχοντα. Τα συσσίτια της αρχιεπισκοπής συντηρούνται από τον οβολό του λαού, ο οποίος προσφέρει πολλές φορές από το υστέρημά του. Και όμως είναι αρκετοί εκείνοι, που κατά τη διάρκεια της επίπλαστης ευμάρειας με τον αλόγιστο δανεισμό των κυβερνώντων και την αλόγιστη σπατάλη σημαντικής μερίδας των πολιτών, μέσω της διαπλοκής απόκτησαν σημαντική περιουσία. Θα ανέμενε κάποιος από κυβέρνηση της Αριστεράς να εφαρμόσει αυστηρή πολιτική κατ’ αυτών που επωφελούνταν στο έπακρο, ώστε και να αισχροκερδούν σε βάρος του δημοσίου και να μην πληρώνουν φόρους. Δυστυχώς όμως οι του εγχωρίου κεφαλαίου έχουν θερμή την υποστήριξη του διεθνούς κεφαλαίου και η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν είναι αριστερή! Άλλωστε και ο εκμαυλισμένος λαός δεν θλίβεται ιδιαίτερα για το κατάντημα της χώρας και καθένας είναι πρόθυμος να εκτονωθεί συγκρουόμενος με τον διαφοροποιημένο κομματικά συμπολίτη του.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής πλεόνασαν οι συνεργάτες των κατακτητών μαυραγορίτες, πολλοί όμως συνεργάστηκαν στο έργο της Εκκλησίας για την ανακούφιση των πεινασμένων. Αυτό πρέπει να γίνει και τώρα. Η Διοικούσα Εκκλησία πρέπει να καλέσει τον λαό σε μετάνοια (αλλαγή του τρόπου σκέψης), σε παραίτηση από τον καταναλωτισμό και επάνοδο στον λιτό βίο. Δεν είναι επιτρεπτό να υπενθυμίζει στον λαό μας αυτό ο κ. Βαρουφάκης. Στο πλάι της να σταθεί η τοπική αυτοδιοίκηση αποβάλλουσα τα αθεϊστικά ιδεολογήματα (ας τα κρατήσει ο καθένας για τον εαυτό του). Όλοι, όσοι ακόμη έχουμε τη δυνατότητα, πρέπει να σταθούμε στο πλευρό εκείνων που έπληξε ήδη η απληστία των ισχυρών όχι όμως απλά με διάθεση φιλανθρωπίας αλλά με διάθεση καταγγελίας της κοινωνικής αδικίας. Αυτό όμως έπρεπε να το είχαμε κάνει τότε, που εμείς απολαμβάναμε, ενώ δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας βίωναν πραγματική ανθρωπιστική κρίση εξ αιτίας «φίλων», «συμμάχων» και «εταίρων» μας. Τότε, δυστυχώς, εμείς σφυρίζαμε αδιάφορα!
Η κυβέρνηση άρχισε να χορηγεί κάρτες προμήθειας βασικών ειδών σε οικονομικά αδύνατους συμπολίτες μας. Για πόσο χρονικό διάστημα έχει άραγε εξασφαλίσει τα αναγκαία ποσά; Η κρίση θα βαθαίνει διαρκώς και ως πρώτο βήμα αντίστασης στη νέα κατοχή είναι η αύξηση της εγχώρια παραγωγής. Και αν δεν είναι δυνατή, υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, η αύξηση της δευτερογενούς, είναι δυνατότατη η αύξηση της πρωτογενούς. Ας επιστρέψουμε στη γη μας. Αυτή δεν την λεηλατεί ο Ιμπραήμ, δεν την καταπατεί ο Γερμανός, για να θρέψει τις μεραρχίες στο ανατολικό μέτωπο. Ό,τι σπείρουμε, θα θερίσουμε. Και ότι απομείνει, ας το δώσουμε στους άλλους. Αυτή είναι η ορθότερη αντιμετώπιση της κρίσης, η οποία θα βαθαίνει διαρκώς και θα συμπαρασύρει χώρες και λαούς ως τώρα προνομιούχους. Και δεν υπερβάλλω, αν γράψω ότι κάποτε θα στείλουμε βοήθεια, έστω και μικρή αλλά οπωσδήποτε δείγμα της ανθρωπιάς μας, στη Γερμανία. Για όσους σπεύσουν να ειρωνευτούν απαντώ: Αυτό συνέβη στο Δίστομο, λίγες ημέρες μετά την άγρια σφαγή. Εκπρόσωπος του σουηδικού ερυθρού Σταυρού έφερε βοήθεια στην περιοχή και συνάντησε κάποιον ιερέα και έναν καπετάνιο του ΕΛΑΣ. Ο ιερέας πρότεινε και ο καπετάνιος συμφώνησε ένα σημαντικό μέρος της βοήθειας να δοθεί σε εκεί στρατοπεδευμένη μονάδα Γερμανών, έτοιμη να υποχωρήσει, τονίζοντας ότι οι εντόπιοι κάτι θα βρουν να φάνε σε αντίθεση με τους άλλους που βρίσκονται τόσο μακριά από την πατρίδα τους χωρίς επιμελητεία! Το συμβάν, άγνωστο στους πολλούς προσφέρω σ’ όλους εκείνους τους υποταγμένους δουλικά στο δυτικό φρόνημα, που διατυμπανίζουν το «ανήκομεν εις την Δύσιν». Αν αποκτήσουμε το φρόνημά τους, τότε τα δεινά μας θα γιγαντωθούν.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
