Ίσως θεωρείτε ότι κάπου πάνω στη Γη κυκλοφορεί ο σωσίας σας, ωστόσο κάνετε λάθος, καθώς μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα υποστηρίζει ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν δύο ακριβώς ίδιοι άνθρωποι.

SWSIASΌπως δημοσιεύεται στο περιοδικό «Nature Communications», από εξελικτικής απόψεως η ανομοιότητα και η μοναδικότητα των ανθρωπίνων προσώπων δικαιολογείται, καθώς είναι ο μόνος τρόπος για να είμαστε σίγουροι ότι θα αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλο εύκολα με τα μάτια.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, με επικεφαλής τον οικολόγο Μάικλ Σίχαν του Μουσείου Ζωολογίας Σπονδυλωτών, ανέφεραν ότι μια πρωταρχική κοινωνική ανάγκη των ανθρώπων είναι να αναγνωρίζουν οπτικά τους άλλους και να αναγνωρίζονται από αυτούς. Έτσι, οι σχετικές εξελικτικές πιέσεις «φρόντισαν», ώστε τα ανθρώπινα πρόσωπα να έχουν τέτοια ποικιλία -πολύ μεγαλύτερη από τα άλλα ζώα.

Τα περισσότερα ζώα, ιδίως όσα κινούνται και στο σκοτάδι, χρησιμοποιούν τις οσμές ή τους ήχους για να αναγνωρίζουν τα άλλα μέλη του είδους τους και να αναγνωρίζονται από αυτά, πράγμα που μειώνει τη σημασία της οπτικής αναγνώρισης μέσω των διακριτών χαρακτηριστικών του προσώπου.

«Αντίθετα, οι άνθρωποι είναι εντυπωσιακά καλοί στο να αναγνωρίζουν πρόσωπα, καθώς ένα μέρος του εγκεφάλου τους έχει εξειδικευτεί σε αυτό ακριβώς. Η μελέτη μας δείχνει ότι οι άνθρωποι εξελίχτηκαν για να είναι μοναδικοί φυσιογνωμικά και εύκολα αναγνωρίσιμοι. Είναι ξεκάθαρα επωφελές για μένα να αναγνωρίζω τους άλλους και εξίσου επωφελές για μένα να είμαι αναγνωρίσιμος. Αλλιώς, όλοι θα ήμασταν πολύ πιο όμοιοι», είπε ο Σίχαν.

Η έρευνα, που βασίστηκε σε μια μεγάλη βάση ανθρωπομετρικών δεδομένων του αμερικανικού στρατού για το προσωπικό του, έδειξε ότι τα χαρακτηριστικά του προσώπου (απόσταση ανάμεσα στα μάτια, πλάτος μύτης, πάχος χειλιών, απόσταση μετώπου-πηγουνιού, ύψος αυτιών κ.α.) έχουν σαφώς μεγαλύτερη ποικιλομορφία μεταξύ των ανθρώπων, από ό,τι άλλα σωματικά γνωρίσματα, όπως το μήκος του χεριού. Από όλες τις περιοχές του σώματος, αυτή με την μεγαλύτερη ποικιλία μεταξύ των ανθρώπων είναι το τρίγωνο μεταξύ ματιών-μύτης-στόματος.

Επιπλέον, ενώ τα άλλα σωματικά χαρακτηριστικά συνήθως εξαρτιούνται το ένα από το άλλο, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα χαρακτηριστικά του προσώπου, που δεν εμφανίζουν ανάλογη αλληλεξάρτηση.

Οι ερευνητές επίσης συνέκριναν τα γονιδιώματα ανθρώπων από όλο τον κόσμο και βρήκαν μεγαλύτερη γενετική ποικιλία στις περιοχές του DNA που ελέγχουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου, από ό,τι άλλες περιοχές, μια ένδειξη ότι η φυσιογνωμική μοναδικότητα έχει ευνοηθεί εξελικτικά λόγω συγκριτικού πλεονεκτήματος.

Άλλοι, πάντως, επιστήμονες εμφανίστηκαν λιγότερο βέβαιοι και υποστήριξαν ότι μπορεί να παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, όπως η τύχη ή οι επιμιξίες μεταξύ διαφορετικών πληθυσμών.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.