Εργαζόμενοι- Εργαζόμενες
Η 1η Μάη είναι η μέρα που η παγκόσμια εργατική τάξη τιμά αγωνιστικά τους νεκρούς εργάτες του Σικάγο,
τους τιμημένους νεκρούς του εργατικού κινήματος που έπεσαν στους ηρωικούς αγώνες για τις κατακτήσεις της τάξης μας στην ταξική πάλη με το κεφάλαιο. Την 1η Μάη η εργατική τάξη διατρανώνει την απόφα¬σή της να συνεχίσει την πάλη ως το τέλος, ως τη νίκη.
Η Πρωτομαγιά αποτελεί σύμβολο στον αγώνα των εργα-ζόμενων για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώ-που από άνθρωπο. Ο αιματοβαμμένος Μάης του 1886 και οι αμέτρητες θυσίες των εργατών, στους Μάηδες που ακολούθησαν, αποτελούν οδηγό για το σήμερα και τις νέες μάχες που έρχονται, εμπνέει τους εργάτες του κό-σμου για τις μελλοντικές ηρωικές σελίδες που μέλλει να γραφτούν.
Η 1η Μάη μας καλεί, να προωθήσουμε ακόμα πιο απο-φασιστικά την ενότητα της τάξης μας, για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, να οργανώσου¬με τη δική μας αντεπίθεση. Να δημιουργήσουμε τους όρους για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης.
Ο δικός τους πλούτος εξαρτάται από τη δική μας φτώχεια!
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι,
Σήμερα, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες, να έχουμε όλοι δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς και μεροκάματα, να εργαζόμαστε λιγότερες ώρες, να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ζούμε χωρίς το βραχνά της ανασφάλειας και της ανεργίας, να είμαστε καλυμμένοι από ένα ευρύ σύστημα κοινωνικής φροντί-δας.
Και όμως ζούμε με αδιάκοπο άγχος, ανασφάλεια και να κυνηγάμε τη ζωή από πίσω. Ανεργία, εξαθλίωση, κακο-πληρωμένη εργασία, ακριβοπληρωμένες και χαμηλής ποιότητας παροχές υγείας και παιδείας.
Κάθε εργάτης, νέος, άνεργος πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα: τι φταίει και ζούμε στην απόγνωση, στην ανασφάλεια, στο άγχος, χωρίς δικαιώματα; Έχει ση-μασία να γνωρίσουμε ολοκληρωμένα για τις αιτίες που οι συλλογικές συμβάσεις και οι μισθοί τσακίστηκαν, που θα εργαζόμαστε μέχρι τα βαθιά γεράματα, που η ανεργία καλπάζει, που οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις πολλαπλασιάζονται και μονιμοποιούνται, που συντάξεις και επιδόματα καταργούνται, που αμφισβητείται το δικαίωμα στην απεργία, που ποινικοποιούνται οι αγώνες.
Μόνο έτσι, θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε, γιατί σε αυτό το ερώτημα σκορπούν σύγ¬χυση και σκοταδισμό κυβέρνηση, ΕΕ, κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικα-λισμός, φιλόδοξοι και νέοι κυβερνητικοί διαχειριστές. Θέλουν να μας πείσουν ότι η λαίλαπα που μας έπληξε είναι προσωρινή και αποτέλεσμα κακής κυβερνητικής διαχείρισης, μιλούν για στρεβλώσεις του συστήματος.
Διαστρεβλώνουν συνειδητά γιατί θέλουν να μας έχουν στο σκοτάδι! Αποκρύπτουν την πραγματική αιτία, τον έναν και μοναδικό ένοχο που μας τσακίζει τη ζωή. Τον καπιταλισμό, τον καπιταλιστικό δρό¬μο ανάπτυξης, τα μονοπώλια! Ένα σύστημα σάπιο, που έφαγε τα ψωμιά του, που το μαστίζουν αγιάτρευτες κρίσεις που έρχονται, επανέρχονται, βαθαίνουν και οξύνονται.
Η απάντηση στο ερώτημα «τι φταίει και βασανιζόμαστε» βρίσκεται στο γεγονός ότι τον παραγόμενο από εμάς πλούτος τον αρπάζει μια χούφτα καπιταλιστών, ότι κριτήριο της καπιταλιστικής παραγωγής δεν είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά η αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Τα συνεχόμενα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα προσφέρουν τεράστια αύξηση κερδών και προνομίων στα μονοπώλια επιβάλλονται για να ξεπεράσουν την κρίση τους. Για τα κέρδη τσακίζουν τη συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία, τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους μικροβιοτέ-χνες και τους επαγγελματίες, τη νεολαία, τις γυναίκες. Τα μονοπώλια και το σύστημα τους βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά, ξεκληρίζουν τους αγρότες από τη γη τους.
Για να βγει αλώβητος και νικητής ο λαός, απαιτείται άμε-ση οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους. Χρειάζεται να δυναμώσει ο συντονισμός του αγώνα, να αναπτυχθεί ένα ορμητικό αγωνιστικό ποτάμι αντίστασης για να αναχαιτίσει την κυβερνητική επίθεση, να γκρεμίσει μνημόνια και αφεντικά.
Κόντρα στον νέο και τον παλιό κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό
Το ΠΑΜΕ στέλνει ενωτικό μήνυμα προς όλους τους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Συνάδελφοι σας καλούμε να πάρετε την υπόθεση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και τον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος στα δικά σας χέρια.
Οι εργαζόμενοι να παραμερίσουμε εκείνες τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που μας καλούν να υποταχτούμε στις αξιώσεις των μονοπωλίων. Να γυρίσουμε τις πλάτες στους ξεπουλημένους συνδικαλιστές που έχουν γίνει οι καλύτεροι πλασιέ της εκμετάλλευσης, μανιώδεις υποστηριχτές της «ανταγωνιστικότητας», που σπέρνουν σε κάθε τόπο δουλειάς το συντεχνιασμό, την απογοήτευση, τη μοιρο-λατρία.
Να στείλουμε στο αγύριστο τον παλιό και νέο εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που έχει ως σημαία τον «ευρωμονόδρομο» και την «ταξική συνεργασία». Είναι έμπιστοι υπάλληλοι των αφεντικών για να μπορούν να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους χωρίς εμπόδια.
Σκλάβοι του 21ου αιώνα δε θα γίνουμε!
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ απλώνουν ασπίδα προστασίας γύρω από τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, δημιουργούν τις προϋ-ποθέσεις για να βρουν αγωνιστική διέξοδο και προοπτι-κή η αγανάκτηση και η ταλαιπωρία των εργαζομένων, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
Να στείλουμε μήνυμα σε μεγαλοεργοδοσία, κυβέρνηση, κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό ότι είμαστε όρθιοι, σκληροτράχηλοι και αποφασισμένοι να υπερα-σπιστούμε τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας.
Σήμερα όσο ποτέ, χρειάζεται να ενισχυθεί η συσπείρωση στις γραμμές του αγώνα. Κυβέρνηση και κεφάλαιο έχουν βάλει στο μάτι τη συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα στην απεργία, στις διεκδικήσεις. Είναι ζήτημα επιβίωσης να αποκρούσουμε αυτήν την επίθεση στα νώτα του εργατικού κινήματος. Να μην επιτρέψουμε να βάλουν χέρι στα σωματεία. Να οργανωθούμε σε αυτά, να δυναμώσει η παρέμβαση τους. Να μην αφήσουμε την εργοδοσία να αλωνίζει στους κλάδους και στους τόπους δουλείας.
Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, να ανατραπεί η γραμμή της ταξικής υποταγής, που νεκρώνει το σώμα της εργατικής τάξης. Να ηττηθεί η γραμμή που απελπίζει κι αποτρέπει χιλιάδες εργαζόμε-νους και νέους να μπουν στους αγώνες και την ταξική πάλη.
Τίποτα δεν έχει κριθεί! Ψηλά το κεφάλι!
Εργαζόμενε, εργαζομένη, νέε, άνεργε
Δείξε τη δύναμη σου! Βάλε φραγμό στη μόνιμη φτώχεια που θέλουν να σε καταδικάσουν. Οι νέοι, οι νέες, οι μαθητές, οι σπουδαστές, τα παιδιά της εργατικής-λαϊκής οικογένειας δεν πρέπει να προσαρμοστούν σε ένα μέλ-λον που προδιαγράφεται πολύ χειρότερο σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανά-πτυξης που ζούμε σήμερα έχει χρεοκοπήσει. Δε μπορεί να προσφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο ανέχεια και βά-σαν. Δεν υπάρχουν καν περιθώρια για μικροβελτιώσεις. Κίνητρο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι το κέρ¬δος μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό σημαίνει συμπίεση δικαιωμάτων, μόνιμη απόγνωση για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.
Εμείς είμαστε η τάξη που παράγει τον πλούτο! Χωρίς τις σωματικές και πνευματικές μας δυνάμεις ο κό-σμος θα απονεκρωθεί. Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά. Πέρα από τα φυσικά φαινόμενα, ότι κινείται στον κόσμο προέρχεται από το δικό μας κόπο και ιδρώτα. Χωρίς τη δική μας ενέργεια, θα σταματήσει να κινείται. Ότι έχει παραχθεί σ’ αυτό τον τόπο και ότι θα παραχθεί στο μέλ-λον, είναι αποτέλεσμα εργασίας εκατομμυρίων εργαζομένων που δίνουν την ψυχή και το σώμα τους σε συνθήκες άγριας ταξικής εκμετάλλευσης και πίεσης απ’ το μεγάλο κεφάλαιο.
Εμείς να γίνουμε οι αφέντες του πλούτου που παράγεται.
Χωρίς εμάς δε μπορεί να υπάρξει πλούτος. Δίχως, όμως, τους καπιταλιστές, μιας χούφτας παρασίτων, μπορεί!
Σήμερα υπάρχουν όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέ-σεις για μόνιμη σταθερή δουλειά, για μειωμένο ωράριο και αύξηση του ελεύθερου χρόνου, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές στην υγεία, τη μόρφωση, τη λαϊκή στέγη, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών.
Μπορούμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο αντίστοιχο του κόπου μας, της εργασίας μας, των προσδοκιών μας. Έναν κόσμο όπου δε θα μαστίζεται από φτώχεια κι ανεργία, από ναρκωτικά και άγχος, από ανασφάλεια. Έναν κόσμο όπου θα ζούμε ειρηνικά χωρίς πολέμους, ανθρώπινα χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς καταπίεση και χωρίς την βαρβαρότητα του συστήματος που ζού¬με.
Είμαστε η τάξη του παρόντος και του μέλλοντος.
Ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας.
Έχουμε συμμάχους στα άλλα λαϊκά στρώματα.
Παλεύουμε για την ανασυγκρότηση σε ταξική βάση του συνδικαλιστικού εργατικού κινήματος.
Προωθούμε τη λαϊκή συμμαχία με τους αυτοαπασχολου-μένους της πόλης και του χωριού, μικροπαραγωγούς όλων των κλάδων, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας.
Ανοίγουμε το δρόμο για ένα ελπιδοφόρο αύριο.
Ζήτω η 1η Μάη!
Ζήτω η παγκόσμια εργατική τάξη!
Απρίλιος 2014
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ
ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ, ΣΤΙΣ 10:00 πμ
