Η αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας και η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού πρέπει να είναι διαδικασίες με καθαρά παιδαγωγικό χαρακτήρα. Πρέπει να εντοπίζουν τυχόν αδυναμίες του εκπαιδευτικού οικοδομήματος και να λαμβάνεται μέριμνα για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού στο ρόλο και το έργο του στο σχολείο, με τη θεσμοθέτηση όλων εκείνων των μηχανισμών που θα διευκολύνουν τη συνεχή επιμόρφωσή του σε παιδαγωγικά και διδακτικά θέματα.
Ανέκαθεν η ΔΑΚΕ ήταν και παραμένει αντίθετη με μια αξιολόγηση ταυτισμένη με την εξέλιξη του εκπαιδευτικού (μη προαγωγή μέσω αυτής σε άλλο Βαθμό και ΜΚ). Είμαστε διαχρονικά υπέρ της ακώλυτης μισθολογικής εξέλιξης. Επισημαίναμε πάντα ότι οι εκπαιδευτικοί δεν γίνονται καλύτεροι με τη μισθολογική τους καθήλωση και ότι χωρίς οικονομική στήριξη δεν επιτυγχάνεται ποιοτική εκπαίδευση. Επιπλέον, η ΔΑΚΕ έχει ταχθεί υπέρ της θεσμοθέτησης μιας αξιολόγησης με καθαρά παιδαγωγικά κριτήρια που θα αφορά το σύνολο των εκπαιδευτικών δομών και λειτουργιών. Στόχος αυτής της αξιολόγησης θα πρέπει να είναι η καταγραφή των ελλείψεων, η επισήμανση προβλημάτων και η χάραξη μιας διορθωτικής πολιτικής που θα βελτιώσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Σε παλαιότερη ανακοίνωσή μας, μεταξύ άλλων είχαμε αναφέρει ότι το σχέδιο (τότε) του Π.Δ. για την Αξιολόγηση των Εκπαιδευτικών εστίαζε μονόπλευρα στην αξιολόγηση μόνο των εκπαιδευτικών και όχι όλου του εκπαιδευτικού συστήματος, όπως θα έπρεπε, και ότι η αξιολόγηση οφείλει να συνυπολογίζει με συνδυαστικό τρόπο και τις αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος και τις ιδιαιτερότητες κάθε σχολείου αλλά και κάθε είδους σχολείου, με στόχο να τις μικρύνει κι όχι να τις παγιώσει, όπως θα συμβεί αν κατηγοριοποιηθούν σχολεία και εκπαιδευτικοί. Καταθέσαμε προτάσεις για την αξιολόγηση, εκμεταλλευόμενοι την καταγραφή τους για παράδειγμα στο 8ο Συνδικαλιστικό Συνέδριο (Ιούνιος 1997), στο οποίο, μεταξύ άλλων, προτάσσεται ο ρόλος του Συλλόγου Διδασκόντων και του Σχολικού Συμβουλίου.
Είναι πολύ εύκολο για το Υπουργείο Παιδείας να παρουσιάσει τους καθηγητές ως μία ακόμα συντεχνία που απολαμβάνει εργασιακή ασφάλεια, που επιθυμεί να λειτουργεί αυθαίρετα και κατά το δοκούν στον εργασιακό της χώρο και που πειραματίζεται πάνω στους μαθητές. Η λογική της καθολικής άρνησης της αξιολόγησης δεν γίνεται αποδεκτή από την κοινωνία. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι με την επανεμφάνιση της αυτοαξιολόγησης στο προσκήνιο επιχειρείται μεταξύ άλλων να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας από τις διαθεσιμότητες – απολύσεις ενάντια στους καθηγητές και στην ΟΛΜΕ που αρνούνται κάθε αξιολόγηση.
Η ΔΑΚΕ έχει ξεκάθαρες θέσεις και τις καταθέτει στον κλάδο:
· Λέμε «ναι» σε μία αξιολόγηση με καθαρά παιδαγωγικά κριτήρια και τελικό στόχο τη βελτίωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου.
· Αρνούμαστε τη σύνδεση της αξιολόγησης με τη μισθολογική καθήλωση και την «απειλή» απολύσεων, την παραμονή επί διετία στον ίδιο βαθμό όσων εκπαιδευτικών δεν «προαχθούν», τον καθορισμό συγκεκριμένων ποσοστώσεων στις προαγωγές που στόχο έχουν τη μη εξέλιξη μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών, το άβατο του Α΄ βαθμού για τον απλό εκπαιδευτικό. Και παρεμπιπτόντως, δεν έχει ακουστεί τίποτα για «ξεπάγωμα» του Μισθολογίου στο Δημόσιο, παρόλο που ανακινείται το ζήτημα της αξιολόγησης, ούτε έχουν διευκρινιστεί πλήρως οι διαδικασίες για τον τρόπο εξέλιξης των εκπαιδευτικών.
· Αρνούμαστε την αυτοαξιολόγηση όπως προτείνεται γιατί, από μια αυτόνομη και ουσιαστική πρακτική που θα έπρεπε να είναι, μετατρέπεται σε μια ακόμα γραφειοκρατικού τύπου υποχρεωτική διαδικασία, η οποία δεν αποσκοπεί στην κινητοποίηση όλου του εκπαιδευτικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση των προβλημάτων κάθε σχολείου, αλλά στην προσθήκη μιας ακόμα παραμέτρου για την τελική ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
· Αρνούμαστε τους αξιολογητές που λειτουργούν ως μονοπρόσωπα όργανα παρακάμπτοντας το ρόλο του Συλλόγου Διδασκόντων και που δεν προέρχονται από αντικειμενική και αξιοκρατική επιλογή στελεχών με τρόπους που έχουμε προτείνει (π.χ. σχολή στελεχών διοίκησης).
Δ.Α.Κ.Ε. Δ.Ε. Γρεβενών
