Η πόλη των Γρεβενών το 1905  (Αρχείο Αλέξανδρου Τζιόλα)Τον πανηγυρικό της ημέρας για την απελευθέρωση της πόλης των Γρεβενών, την Κυριακή (13/10/13), εκφώνησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό ο εκπαιδευτικός κ. Αλέξιος Μητρόπουλος .

Διαβάστε τον Λόγο της 13ης Οκτωβρίου:

Σεβασμιότατε, κ. Υπουργέ Μεταφορών και Έργων Υποδομής κ. Βουλευτή, κ. Περιφερειάρχη, κ. Διοικητή του 586 Τ.Π., κ. Αντιπεριφερειάρχη, κ. Δήμαρχε εκπρόσωποι των Δήμων, κ. Δ/ντη της αστυνομικής Δ/νσης, κ. Δ/τη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, κ. προϊστάμενοι της Α/θμιας και της Β/θμιας εκπαίδευσης, κ. Σχ. Σύμβουλοι, κυρίες και κύριοι, Αγαπητά μας παιδιά:

Η 13η Οκτωβρίου 1912 είναι μια μεγάλη μέρα για την πόλη των Γρεβενών. Γιορτάζει και πανηγυρίζει την επέτειο των ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ της από το σκληρό οθωμανικό ζυγό.

Για 500 περίπου χρόνια από το 1395 μ. Χ. που ο Βαγιαζίτ ο Α΄ κατέλαβε τα Γρεβενά , ο αφανισμός του πληθυσμού , οι διώξεις , τα μαρτύρια, οι βαρύτατοι φόροι η καταπάτηση των εκκλησιών και ο εξισλαμισμός των Χριστιανών ήταν καθημερινά φαινόμενα.

Την καταστροφή, τα δάκρυα και τους πόνους του υπόδουλου Γένους της Πίνδου ανέλαβε να ανακουφίσει και πάλι ο μαχόμενος κλήρος. Ο Κοσμάς ο Αιτωλός περιόδευσε στην περιοχή μας, μετέδωσε σ’ όλους εθνικό αίσθημα κήρυξε το λόγο του Θεού και εναντιώθηκε στον εξισλαμισμό των Χριστιανών . Οι ενέργειες του αγίου Κοσμά συγκράτησαν πολλούς στην Πίστη και την Πατρίδα.

Τότε πολλοί μαρτύρησαν γι’ αυτό, όπως ο άγιος Γεώργιος από το Τσούρχλι Γρεβενών. Το μαρτύριο δεν το απέφυγε ούτε ο άγιος Κοσμάς.

Πολλές φορές προσπάθησαν οι καταπιεσμένοι Γρεβενιώτες να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο Ντελη-Δήμος, ο Τότσκας, ο Γιάννης Πρίφτης, ο Γερο-Βλαχάβας οι Ζακαίοι ήταν οι πιο ξακουστοί αρματολοί της περιοχής.

Το 1881 γίνεται η προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελεύθερη Ελλάδα. Ο καθάριος αέρας της ελευθερίας είναι δίπλα μας. Όμως ένα μεγάλο πρόβλημα παρουσιάζεται στην περιοχή μας. Είναι οι βούλγαροι κομιτατζήδες που θέλουν να προσαρτήσουν την περιοχή στη Βουλγαρία. Το επίσημο ελληνικό κράτος δεν ήταν διατεθειμένο να επέμβει στη Μακεδονία.

Την οργάνωση της ελληνικής αντίδρασης ανέλαβε ο μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης μαζί με τους οπλαρχηγούς καπετάν Κώττα και Βαγγέλη Στρεπενιώτη. Η δραστηριότητα των Βουλγάρων δεν ήταν δυνατόν να σταματήσει. Το 1903 ιδρύεται το Μακεδονικό κομιτάτο με την ενθάρρυνση του ελληνικού κράτους. Το Μάρτιο του 1904 το κομιτάτο στέλνει στην Μακεδονία τον Παύλο Μελά για να αντιμετωπίσει τους Βούλγαρους κομιτατζήδες. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους σκοτώνεται σε ενέδρα τούρκικου στρατιωτικού αποσπάσματος στο χωριό Στάτιστα Καστοριάς. Η θυσία του έδωσε το έναυσμα για τη δημιουργία κι άλλων αντάρτικων ομάδων. Το ελληνικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη έγινε το κέντρο δράσης των μακεδονομάχων.

Την πολυπόθητη λευτεριά των Γρεβενών της Πίνδου και όλης Της Μακεδονίας την έφεραν οι Βαλκανικοί πόλεμοι του 1912-1913. Ύστερα από την απόπειρα των Νεότουρκων να εκτουρκίσουν όλες τις ξένες εθνότητες της αυτοκρατορίας, ύστερα από τους διωγμούς και τις δολοφονίες των Χριστιανών και του ίδιου του Μητροπολίτη Γρεβενών Αιμιλιανό τον οποίο κατακρεούργησαν άγρια μαζί με τον Διάκο του, ένα χρόνο πριν, στις 1 Οκτωβρίου 1911.

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1912 τα τέσσερα βαλκανικά κράτη ( Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βουλγαρία) κηρύσσουν το πόλεμο στην Τουρκία επειδή δεν έκανε δεκτή την διακοίνωση τους για σεβασμό των δικαιωμάτων των σκλαβωμένων Χριστιανών.

Από τις 5 Οκτωβρίου άρχισαν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η Ελλάδα εισέβαλε στη Μακεδονία από τη Θεσσαλία, στον άξονα Ελασσόνα – Σέρβια. Έτσι ,οι μεραρχίες και τα ανεξάρτητα αποσπάσματα εξουδετέρωσαν αρχικά τα τουρκικά φυλάκια της ελληνοτουρκικής μεθορίου και απώθησαν τις προφυλακές του εχθρού. Μέχρι το βράδυ της 6ης Οκτωβρίου το Απόσπασμα Ευζώνων Γεννάδη είχε απελευθερώσει την Ελασσόνα και τη Δεσκάτη. Στη μάχη του Σαρανταπόρου στις 9-10 Οκτωβρίου η νίκη των Ελλήνων απόδειξε ότι ο εχθρός δεν ήταν σε θέση να αμυνθεί αποτελεσματικά και να αντισταθεί στην ορμητικότητα των Ελλήνων.

Το βράδυ της 12ης Οκτωβρίου ο συνταγματάρχης του μηχανικού Στέφανος Γεννάδης έλαβε από τα Σέρβια τη διαταγή του διαδόχου Κωνσταντίνου για κατάληψη της πόλης των Γρεβενών. Το ξημέρωμα της 13ης Οκτωβρίου το απόσπασμα Γεννάδη ξεκίνησε από τη Μονή Ζιδανίου και το βράδυ έφτασε στην Παλιουριά Γρεβενών όπου και διανυχτέρευσε. Το επόμενο βράδυ διανυχτέρευσε στο Φελί. Εκεί έφτασαν τη νύχτα απεσταλμένοι του Μητροπολίτη Γρεβενών Αιμιλιανού Δάγγουλα και διαφόρων προυχόντων της πόλης οι οποίοι του ανέφεραν ότι ο τουρκικός στρατός είχε εγκαταλείψει την πόλη και ότι αυτή ήταν έτοιμη να παραδοθεί στον ελληνικό στρατό.
Έτσι τα Γρεβενά μας απέκτησαν την πολυπόθητη λευτεριά.

Πριν τιμήσουμε αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για το μεγαλείο και τη δόξα της πατρίδας μας θα ήθελα να αναφερθώ και στις δυσκολίες της χώρας σήμερα.

Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια για το αύριο μεγαλώνει. Η απελπισία έχει καταβάλει πολλούς συνανθρώπους μας.
Όλοι μαζί, ο καθένας από το δικό του μετερίζι και με όπλα μας την αλληλεγγύη, τον αλληλοσεβασμό και την αγάπη για το συνάνθρωπό μας θα ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας.

Ας είμαστε λοιπόν άξιοι συνεχιστές των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.