Ολο και περισσότεροι έρχονται για διακοπές στην Ελλάδα
«Ανέβηκα, βέβαια ανέβηκα. Και τις βρήκα πολύ ωραίες τις κολόνες σας. Είχα δει φωτογραφίες, αλλά νόμιζα πως θα είναι πιο μικρές, σαν ένα σπίτι ας πούμε. Δεν περίμενα να είναι έτσι τεράστιες».
Η Τινγκ έχει μόλις κατέβει απ’ τον βράχο της Ακρόπολης, κι είναι ακόμα σε ένταση. Για να φτάσει στον Παρθενώνα, χρειάστηκε να ταξιδέψει δύο ολόκληρες μέρες: από την Κίνα ώς την Ελλάδα. Αλλά δεν το μετάνιωσε καθόλου. «Είναι σα να είσαι σε άλλο κόσμο», λέει. «Σίγουρα άξιζε το ταξίδι. Κι άλλο τόσο να χρειαζόταν, πάλι θα άξιζε. Είναι όνειρο για μένα».
Μέχρι πριν από πέντε χρόνια, η Τινγκ που είναι τώρα 27 ετών, ούτε που θα σκεφτόταν να έρθει στην Ελλάδα διακοπές. Οχι γιατί ήταν μικρή, αλλά γιατί «τότε δεν πήγαινε κανείς διακοπές στο εξωτερικό. Από πρόπερσι αρχίσαμε να το συζητάμε». Και τώρα ακόμα, η Τινγκ δε θα μείνει πολύ στην Ελλάδα. Με το γκρουπ των συμπατριωτών της ήρθε στην Ακρόπολη κατευθείαν απ’ το αεροδρόμιο, και «αύριο το πρωί φεύγουμε για τα νησιά».
Μύκονος, Σαντορίνη, Κρήτη, Ρόδος. Αυτοί είναι οι πιο συνηθισμένοι προορισμοί.
«Σχεδόν όλοι θέλουν να δουν το νησί με το ηφαίστειο. Είναι για πολύ κόσμο όνειρο να παντρευτεί εκεί», λέει ο Χουάνγκ που όμως δεν μπορεί με τίποτα να πει τη λέξη «Σαντορίνη». Αυτός θα πάει στην «Αϊγκίνα» όπως μου προφέρει την Αίγινα. «Δεν έχω πολλές μέρες», εξηγεί. «Και ούτε θέλω να παντρευτώ ακόμα για να ψάξω το ηφαίστειο!».
Ακόμη και τον χειμώνα
Οι πιο πολλοί στο γκρουπ είναι νέοι, ο Χουάνγκ μού λέει πως εκείνος ακόμα δεν βγάζει λεφτά, τον έστειλε η οικογένειά του να δει την Ελλάδα. Για καλή μου τύχη, μιλάει εξαιρετικά αγγλικά. «Εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία!», κάνει όλο ενθουσιασμό, όταν τον ρωτάω γιατί ήρθε. «Δεν φοβάσαι τις ταραχές, την κρίση;», του λέω. «Ρώτησα κι έμαθα», μου απαντάει. «Για τους τουρίστες εφέτος, όλα είναι καλά. Και φθηνά!».
Λίγο καιρό πριν, ο ο Κινέζος πρέσβης έλεγε πως η γυναίκα του πήγε στη Σαντορίνη την άνοιξη και με έκπληξη διαπίστωσε πως τα δύο τρίτα των τουριστών στο νησί ήταν Κινέζοι! Κάθε χρόνο που περνάει, ο τουρισμός απ’ την Κίνα όλο και αυξάνεται. Ακόμα και τον χειμώνα, κάποιοι έρχονται στην Ελλάδα. «Κόρινθο, Μυκήνες, Ναύπλιο», λέει ο ξεναγός. «Αυτό είναι το χειμωνιάτικο σχέδιο». Αλλά μερικοί πιο περιπετειώδεις ταξιδιώτες, φθάνουν μέχρι το Μέτσοβο ή τα Μετέωρα. «Κάποιοι είναι πολύ ψαγμένοι, διαβάζουν και ξέρουν λεπτομέρειες», εξηγεί. «Αλλοι πάλι, βιάζονται να φτάσουν στις παραλίες. Επειδή είναι… όλοι Κινέζοι, δεν θα πει πως ψάχνουν το ίδιο πράγμα στην Ελλάδα».
Ξοδεύουν κοντά στα 1.000 ευρώ κατά μέσο όρο
Ο γκρουμ στην είσοδο του κεντρικού ξενοδοχείου χαμογελάει όταν του λέω πως κάποιοι Κινέζοι είναι κοσμογυρισμένοι. «Εγώ το απόγευμα βλέπω τους Κινέζους που βγαίνουν για βόλτα», λέει. «Οι πιο πολλοί στο ένα χέρι έχουν ταμπλέτα, στον λαιμό φωτογραφική των 1.000 ευρώ, και στο άλλο χέρι το τελευταίο smartphone. Δεν ξέρω αν είναι οι πιο πλούσιοι απ’ τους Κινέζους, αλλά σίγουρα είναι πιο πλούσιοι από μένα. Δεν είναι τυχαίοι». Δεν μιλάει, βέβαια, για τους τουρίστες των γκρουπ. Υπάρχουν και μεμονωμένοι Κινέζοι ταξιδιώτες, «που γυρίζουν πίσω με σακούλες απ’ τη Βουκουρεστίου», όπως μου λέει ο γκρουμ. Αλλά βέβαια, αυτοί δεν είναι ο μέσος όρος.
Για το 2013 υπολογίζεται πως θα περάσουν τουλάχιστον 100.000 Κινέζοι απ’ την Ελλάδα. Τα στατιστικά στοιχεία λένε πως κατά μέσο όρο καθένας τους θα ξοδέψει 800 ευρώ στη χώρα μας, ενώ ο μέσος τουρίστας δεν ξοδεύει πάνω από 650 ευρώ. Ρωτάω τον Χουάνγκ πόσα έχει ξοδέψει αυτός. «Ακόμα τίποτε», μου απαντάει. «Γιατί τώρα ήρθαμε. Εχω πληρώσει για το ταξίδι από πριν βέβαια. Αλλά έχω μαζί μου χίλια ευρώ για τις πέντε ημέρες. Θέλω να δοκιμάσω τα φαγητά σας, τα ποτά σας, να αγοράσω ό,τι μ’ αρέσει…». Ο Χουάνγκ μού εξηγεί πως και οι άλλοι στο γκρουπ περίπου το ίδιο ποσόν πήραν μαζί τους. «Κάποιοι μόνο για ασφάλεια βέβαια», λέει. «Θέλουν να ξοδέψουν όσο πιο λίγα γίνεται».
Αλλά ακόμα κι έτσι, αν έρχονταν στη χώρα μας μαζικά, θα μπορούσαν να γίνουν οι σωτήρες της Ελλάδας. Βλέπετε, οι Κινέζοι που θα κάνουν διακοπές στο εξωτερικό εφέτος θα είναι 95 εκατομμύρια.! Και συνολικά θα ξοδέψουν πάνω από 117 δισ. δολάρια. Ποιος θα είχε αντίρρηση αν ο δρόμος του μεταξιού… περνούσε και από την Ελλάδα;
