ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ

Τελικά θα πάει ο Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ και θα εκφωνήσει λόγο στις παραγωγικές τάξεις. Τρόπος του λέγειν παραγωγικές τάξεις, γιατί σ’ αυτού του τύπου τις συνάξεις παρευρίσκονται και χαιρετίζουν κυρίως κομματικά και κυβερνητικά στελέχη.
Φυσικά, θα προσκληθούν και οι εκπρόσωποι των φορέων της Β. Ελλάδας, αλλά αυτοί συνήθως είναι ευγενικοί με τις πρωθυπουργικές ομιλίες κι ας έχουν ακούσει τα τελευταία χρόνια να τους τάζουν λαγούς με πετραχήλια, χωρίς να έχουν δει ούτε τους λαγούς ούτε τα πετραχήλια.

Αν στο παρελθόν από κεκτημένη συνήθεια οι επικεφαλής των κυβερνήσεων έβρισκαν κάτι οραματικό να πουν, σήμερα η συγκυρία δεν ευνοεί τα βαρύγδουπα λόγια και τις παχυλές υποσχέσεις. Ετσι, όπως διαβεβαιώνουν οι συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου, οι εκδηλώσεις θα είναι λιτές και η ομιλία του πρωθυπουργού φειδωλή ως προς τις εξαγγελίες.

Δεν είναι μόνο οι κακές οικονομικές συνθήκες που δεν ευνοούν τις απόπειρες εξωραϊσμού της πραγματικότητας, είναι και το κάζο της κυβέρνησης με το περιβόητο «κι όμως λεφτά υπάρχουν» που εκστόμισε -κόντρα στην κοινή λογική- ο Γ. Παπανδρέου στις δύο τελευταίες εμφανίσεις του στη Θεσσαλονίκη.

Πιέζονται οι αρμόδιοι περί την οικονομία υπουργοί να τροφοδοτήσουν τον κ. Παπανδρέου με κάποιες ιδέες (επενδύσεις και έργα) οι οποίες θα διασκεδάσουν κάπως το κλίμα μελαγχολίας που έχει κυριεύσει τη χώρα. Η αξιοποίηση του Ελληνικού είναι μία από τις ανακοινώσεις που θα ήθελε να κάνει ο πρωθυπουργός, ωστόσο μετά την παραίτηση του Χ. Παμπούκη που είχε αναλάβει την υλοποίηση του συγκεκριμένου πακέτου, ενδεχομένως η υπόθεση αυτή να καθυστερήσει.

Εναγωνίως αναζητούν επενδυτές ο υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου και ο υπουργός Ανάπτυξης Μ. Χρυσοχοΐδης, με τον τελευταίο να ψάχνει επίσης τρόπους προκειμένου να αποδεσμευτούν πόροι από το ΕΣΠΑ, να εμπλακούν οι τράπεζες στο οικονομικό παιχνίδι δίνοντας ρευστότητα και να κάνουν πράξη τα ευχάριστα λόγια τους οι Γερμανοί επιχειρηματίες που επισκέπτονται αυτές τις μέρες την Ελλάδα. Από την πλευρά του, ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης ετοιμάζει το σχέδιο για τη συγκράτηση της ανεργίας και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης (όχι φυσικά πλήρους απασχόλησης, αλλά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου). Το ποσό που θα διατεθεί μπορεί να φτάσει τα 3,5 δισ. ευρώ. Αναγκαστικά, ο Γ. Παπανδρέου στην ομιλία του το Σάββατο θα περιοριστεί στον απολογισμό της κυβέρνησής του, θα αναφερθεί στις προσπάθειες που κατέβαλε για να πάρουμε τα δάνεια του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου και θα επιχειρήσει να πείσει τους Ελληνες ότι υπάρχει ελπίδα, παρουσιάζοντας ταυτοχρόνως ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

Η ομιλία στη ΔΕΘ ποτέ δεν ήταν υψηλού κινδύνου για τους πρωθυπουργούς. Δεν υπάρχει αντίλογος, μόνο χειροκροτήματα. Τα όποια προβλήματα δημιουργήθηκαν στο παρελθόν, οφείλονταν στην επιθυμία ορισμένων πρωθυπουργών να χρησιμοποιήσουν το βήμα της έκθεσης για να εκπονήσουν μεγαλεπήβολες στρατηγικές. Τις συνέπειες από τη διάψευση δεν τις πλήρωναν σε πρώτο χρόνο, αλλά αργότερα.

Ασφαλώς πολύ πιο δύσκολη είναι η διαδικασία των συνεντεύξεων τύπου την επόμενη μέρα. Οσο καλά κι αν είναι προετοιμασμένοι από τους σύμβουλους τους, σπανίως οι πρωθυπουργοί αποφεύγουν τα λάθη, μερικά εκ των οποίων αποδεικνύονται μοιραία για την εικόνα τους. Η περίπτωση Καραμανλή είναι χαρακτηριστική. Η άρνηση του να αποδοκιμάσει τις επιλήψιμες συμπεριφορές κορυφαίων υπουργών του ήταν η χαριστική βολή στην παραπαίουσα κυβέρνησή του.

Ανάλογα προβλήματα θα έχει να αντιμετωπίσει και ο κ. Παπανδρέου. Θα κληθεί να απαντήσει σε ερωτήσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, για το πότε θα βγει η χώρα από το τούνελ της ύφεσης, για το αν τα μνημόνια μπορούν να εφαρμοστούν, για την αποτυχία του οικονομικού επιτελείου να συλλάβει τη φοροδιαφυγή, για την αφαίμαξη των εργαζομένων, για την προβληματική συνοχή της κυβέρνησής του και φυσικά για τις πρόωρες εκλογές και για το αν έχει δώσει το δαχτυλίδι της διαδοχής στον Ευ. Βενιζέλο.

Οι δύο τελευταίες είναι μάλλον εύκολες. Με δύο «όχι», αν θέλει, ξεμπερδεύει. Τις άλλες όμως που έχουν να κάνουν με την οικονομία, την ανεργία και τη βαθιά εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές της, για να της απαντήσει με πειστικότητα, πρέπει να διαθέτει ρητορικές δεξιότητες και πριαπική φαντασία. Για να είμαστε δίκαιοι, ούτε ο πατέρας του θα μπορούσε να ανταποκριθεί με επάρκεια, αν και ήταν μετρ στην εξιδανίκευση ζοφερών καταστάσεων.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ