Μετά τη συμφωνία με την Ε.Ε μείναμε και πάλι στην οικογένειά της.
Ποια θα είναι τα επικρατέστερα, τα καλά ή τα άσχημα, θα δείξει ο χρόνος.

Ο αγώνας ωστόσο δεν τελείωσε.
Αλλάζει μορφή και είναι σφοδρότερος.
Γιατί φοβόμαστε μήπως από δω και πέρα καταλήξουμε οι Έλληνες μια απρόσωπη μάζα μαζί της.

Επιβάλλεται να κρατήσουμε την ιδιοπροσωπία μας ως έθνος.
Και την ιδιοπροσωπία μας τη συνιστούν η Ορθόδοξη πίστη, η ιστορία και η παράδοσή μας.
Οι κίνδυνοι να αλλοιωθούμε ως λαός και να αλωθούμε από ξένες κουλτούρες και ανορθόδοξο τρόπο ζωής είναι ορατός, αν θυμηθούμε κιόλας ότι ένας στόχος της παγκοσμιοποίησης είναι κι αυτός, να μας χτυπήσουν στις ρίζες μας.

Η ταυτότητά μας πρέπει να ξέρουμε ως Ορθόδοξοι και ως Έλληνες κινδυνεύει και από μέσα και από έξω.
Στους από μέσα ανήκουμε οι ίδιοι οι Έλληνες.
Κι είναι ευκολότερα να ξεθωριάσουν και να ξεριζωθούν και η Ορθοδοξία και η ιστορία και η Παράδοση μας, όταν εχθροί ή ανεύθυνοι υποστηρικτές τους είναι τα ίδια τους τα παιδιά.

Η Ορθοδοξία βάλλεται ως ένα σημείο από τους ίδιους τους χριστιανούς, όταν είναι αχρίστιανοι.
Όταν μπροστά σε διλήμματα που μας θέτει η ζωή και η καθημερινότητα την προδίδουμε και την αρνούμαστε.
Όταν είμαστε χριστιανοί της τρύπιας δεκάρας, όπως συνήθιζε να μας χαρακτηρίζει κάποιος.

Είναι δυστυχώς και η νυν Κυβέρνηση που βάλλει εκ των ένδον την Ορθοδοξία με το να δηλώνει αθεϊα,
Ακόμα βέβαια δεν είδαμε τον πόλεμό της.
Ας είμαστε γι΄αυτό σε ετοιμότητα.

Όσο για την ιστορία πρέπει να ξέρουμε ότι εχθρούς της έχει ίδια τα παιδιά μας, που τα πιο πολλά είναι ανιστόρητα και τα υπόλοιπα με αλλοιωμένη τη γνώση της ιστορικής αλήθειας.
Ή με αμφισβήτηση της αλήθειας της, κι όταν αυτή υπάρχει.
Κι αυτό, γιατί έχουν εδώ και χρόνια περαστεί μηνύματα αρνητικά για την πατρίδα μας.
Ο στόχος της παγκοσμιοποίησης ναι μην έχουμε έντονη προσωπικότητα ως έθνος πέρασε και στην Παιδεία μας με το μάθημα της ιστορίας — και όχι μόνο — από υπουργούς που ήθελαν να φαίνονται φιλοπροοδευτικοί και φιλοευρωπαίοι.

Το είπαμε κι άλλη φορά, όχι ότι η ευρωπαϊκή κουλτούρα δεν έχει καλά.
Πολλά κιόλας.
Και ορισμένα πολύ καλύτερα από τα δικά μας.
Αλλ΄όχι να προδίδουμε την ελληνική που την ύμνησαν οι αιώνες
Και που μπορεί πάλι, αν κρατήσουμε την ταυτότητά μας, να την υμνούν οι αιώνες και να την υποκλίνονται οι ξένες.

Οι αξίες μας επίσης, που ξεπηδούν ολόδροσες από την Παράδοση και την ορθόδοξη πίστη μας, είναι αυτές που τώρα ανακαλύπτουν οι άλλοι πολιτισμοί και τις αναγνωρίζουν, ενώ εμείς τις ποδοπατούμε και τις περιφρονούμε, γιατί βαρεθήκαμε να πίνουμε καθάριο νερό από την πηγή.
Έχουμε το μάτι στο γλυφό που προσφέρουν οι ανθρώπινες φιλοσοφίες κι όχι η διδασκαλία του Θεανθρώπου Κυρίου μας.
Έτσι αρνούμενοι την Παράδοσή μας, γινόμαστε εχθροί της ίδιας της υπόστασής μας.
Αν σεβαστούμε και εγκολπωθούμε ξανά τις αξίες μας, όχι μόνο δεν θα χάσουμε το ηθικό στις δύσκολες στιγμές που περνούμε ή θα περάσουμε, αλλά θα βρούμε και την αυτογνωσία ως έθνος και την αυτοπεποίθησή μας.
Και την καταξίωσή μας,

Όσο για εξωτερικούς εχθρούς της πνευματικής αυτονομίας μας, φοβόμαστε την Ευρωπαϊκή οικογένεια, στην οποία αναγνωρίζουμε μια πολιτικοοικονομική φιλοσοφία που υπόσχεται στα μέλη της πολλά — μακάρι να τα δούμε από δω και πέρα και στην πατρίδα μας –.
Δεν θα θέλαμε όμως ποτέ να μας καταλήξει ουραγούς ενός ξένου και νεφελώδους τεχνολογικού πολιτισμού, στον οποίο κυριαρχεί πέρα από την οικονομική ισχύ, η λογική, ο ατομισμός και ο ωφελιμισμός.
Ευχόμαστε ναι μεν εμείς να δανειστούμε το πνεύμα της πειθαρχίας των Γερμανών ή της καλής λειτουργίας των νόμων άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά να υιοθετήσουν κι αυτοί τη δική μας πνευματικότητα, επιείκεια και καλοσύνη σχετικά μα τους αδύνατους.
Τάξεις και ανθρώπους.
Ύστερα να μάθουν οι εταίροι μας, και από τον αγώνα της χώρας μας που προηγήθηκε, να σέβονται και να αναγνωρίζουν το δικαίωμα έκφρασης σε κάθε λαό.
Όχι να μαζοποιούνται, να χάνουν την ανθρωπιά τους και να μετατρέπονται σε αγέλη οι αδύναμοι.
Λαοί και άνθρωποι.

Δεν ξέρουμε τι μας επιφυλλάσσει στο εξής η κεντρική εξουσία των Βρυξελλών.
Πολλά ακούγονται και γράφονται σε βάρος μας απ΄αυτούς.
Μακάρι να είναι αναληθή.
Εμείς ωστόσο ας είμαστε ανήσυχοι για κάθε τι εχθρικό και αντιμέτωπο με ό,τι μας προσδιορίζει ως λαό.

Κι εδώ δανειζόμαστε και τα λόγια του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου: ”Προτείνουε μια Ευρώπη χριστιανική, ελεύθερη και δίκαιη, στην οποία ο κάθε πολίτης να έχει δικαίωμα και υποχρέωση να συμμετέχει στα κοινά της.
Διότι εμείς αντιθέτως προς το υποστηριζόμενο ότι πρέπει να αποχρωματιστεί θρησκευτικά και να αποχριστιανοποιηθεί μια κοινωνία, για να είναι δημοκρατική, πιστεύουμε ότι η χριστιανική κοινωνία ικανοποιεί και τις πιο προχωρημένες απαιτήσεις για μια ανεκτική, ειρηνική, δίκαιη, ελεύθερη και προ πάντων ανθρώπινη Πολιτεία.
………………………………….. Η Ευρώπη πρέπει να παραμείνει παράδειγμα ανεκτικότητας προς τους άλλους πολιτισμούς και τις θρησκείες…”.
————————————————————
Η ανησυχία μας βέβαια από δω και πέρα είναι αυτή, μήπως οι εταίροι μας μάς πουν ”εμείς θα είμαστε και η θρησκεία σας στο εξής και ο πολιτισμός σας.
Κλείστε το στόμα σας, αγνοείστε τι θέλετε και τι πστεύετε και ακολουθείστε μας αδιαμαρτύρητα για οτιδήποτε.
Τότε είναι που τα ”έσχατα θα είναι χείρονα των πρώτων”.
Θεός φυλάξοι.
Γι΄αυτό ο αγώνας μας δεν τελείωσε.

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός