Μήνυμα βουλευτή Π.Ε. Γρεβενών κ. Τιμολέοντα Κοψαχείλη για τη γενοκτονία των Ποντίων:
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η γενοκτονία των Ποντίων, με πάνω από 353.000 νεκρούς, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες του προηγούμενου αιώνα. Ήταν μια πολιτική αίματος, λεηλασίας και καταστροφής. Ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα και χρησιμοποιώντας τις σφαγές, τα βασανιστήρια, την πείνα και τον ξεριζωμό, κατάφερε να εκδιώξει τον ελληνικό χριστιανικό πληθυσμό.
Η Γενοκτονία και ο Ξεριζωμός των Ελλήνων, από μια περιοχή στην οποία ο Ελληνισμός είχε συνεχή και λαμπρή παρουσία 2.800 ετών, ολοκληρώθηκε το 1924, όταν αποχώρησε και ο τελευταίος Έλληνας του Πόντου.
Η άφιξη των Ποντίων στις Νέες Πατρίδες ήταν η απαρχή μιας δύσκολης, αλλά και συνάμα δημιουργικής πορείας για τον ποντιακό ελληνισμό. Οι περισσότεροι Πόντιοι εγκαταστάθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα. Στα Γρεβενά και όπου αλλού εγκαταστάθηκαν, πρόσφεραν πολλά, τόσο στην οικονομική ζωή της περιοχής, όσο και στην πνευματική ζωή μέσα από τις παραδόσεις και τα έθιμά τους.
Μόλις 19 χρόνια μετά την αναγνώριση της γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού από την ελληνική Βουλή, η ανάγκη για διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας είναι επιτακτική. Η ιστορική μνήμη, η εθνική και θρησκευτική ταυτότητα, η έννοια του Έθνους αποτελούν στοιχεία απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Χωρίς γνώση της ιστορίας δεν υπάρχει εθνική συνείδηση και φρόνημα. Η επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων μας βοηθάει να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη και ταυτόχρονα τονώνει την εθνική μας συνείδηση. Στη δύσκολη εποχή μας υπάρχουν ιδανικά που παραμένουν ζωντανά, όπως η εθνική υπερηφάνεια και η αίσθηση του εθνικού συμφέροντος.
Έχοντας λοιπόν ως οδηγό την ιστορική μνήμη, τον αγώνα και τη δύναμη του Ποντιακού Ελληνισμού μπορούμε να σταθούμε όρθιοι και να προχωρήσουμε μπροστά ενωμένοι με ελπίδα και αισιοδοξία.
Μήνυμα του Αντιπεριφερειάρχη Γρεβενών Γιώργου Δασταμάνη:
Η 19η Μαΐου ανακηρύχθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το 1994 ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί δικαίωση για τον ποντιακό ελληνισμό και συνδέει το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.
Κάθε χρόνο την ίδια μέρα γίνονται εκδηλώσεις μνήμης και αποδίδονται τιμές για τους 353.000 Έλληνες του Πόντου που σφαγιάστηκαν και χιλιάδες άλλους, οι οποίοι κατατρεγμένοι, υπήρξαν θύματα μιας απάνθρωπης εξόντωσης από τους γείτονες Τούρκους.
Μέχρι σήμερα η Τουρκία, αρνείται να παραδεχθεί τα φρικτά γεγονότα.
Είναι εθνικό χρέος όλων μας να αγωνιστούμε ενωμένοι για τη διεθνή αναγνώριση των δεινών που υπέστη ο Ποντιακός Ελληνισμός, για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας που διεπράχθη εις βάρος του Ελληνισμού.
Την Κυριακή τιμούμε τη μνήμη του μαρτυρικού ποντιακού Ελληνισμού, η λαμπρή παρουσία του οποίου δεν σταμάτησε τη δημιουργική του πορεία αλλά προσέφερε πολλά στην οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας μας.
Μήνυμα Δημάρχου Γρεβενών Δημοσθένη Κουπτσίδη:
19η Μαΐου ημέρα μνήμης, τιμής και χρέους απέναντι στον ποντιακό ελληνισμό. Ημέρα που φέρνει στη μνήμη όλων μας, γεγονότα που έχουν καταγραφεί με μαύρα γράμματα στις σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας. Γιατί η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας. Μία τέτοια ημέρα είναι σημαντικό να μη ξεχνάμε.
Είναι σημαντικό να αναλογιζόμαστε το χρέος μας, απέναντι στους προγόνους μας, απέναντι στους αδελφούς μας ποντίους, απέναντι στις 353.000 και πλέον ψυχές που περιμένουν δικαίωση.
Η αναγνώριση, μετά από πολλούς αγώνες, το 1994 από την Ελληνική Βουλή της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού ως ημέρα μνήμης και εορτασμού της 19ης Μαΐου, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στον αγώνα για τη δικαίωση της μνήμης των σφαγιασθέντων Ελλήνων του Πόντου. Αυτό τον αγώνα πρέπει να το συνεχίσουμε, όλοι μαζί ενωμένοι, έτσι ώστε η Γενοκτονία των Ποντίων να αναγνωρισθεί παγκόσμια. Το χρωστάμε στην ιστορία.
Ο Ποντιακός Ελληνισμός, μεγαλούργησε και δημιούργησε ένα ένδοξο παρελθόν πολιτισμού και δόξας στον Ελληνικό Πόντο και ένα ακόμη πιο σημαντικό παρόν στην Ελλάδα.
Αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια το ξεριζωμό, την προσφυγιά και τα νέα δεδομένα της ζωής του αποδεικνύοντας το μεγαλείο της ποντιακής ψυχής. Μπόρεσε να σταθεί όρθιος και να συμβάλει στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας μας, να διαπρέψει σε όλους τους τομείς και να κρατήσει άσβεστη την πλούσια πολιτιστική του κληρονομιά, που με περισσή αγάπη μεταλαμπάδευσε στις νεότερες γενιές.
Αυτή την κληρονομιά οφείλουμε να την κρατήσουμε ζωντανή. Είναι το δικό μας χρέος, το δικό μας μνημόσυνο.
Τιμούμε τους αδελφούς μας ποντίους, τιμούμε τις ρίζες μας….. γιατί «ΤΕΜΕΤΕΡΟΝ Η ΡΙΖΑ ΚΑΜΙΑΝ ΚΙ ΣΑΧΑΤΑΙ».
