Το πολεμικό ανακοινωθέν της 28ης Οκτωβρίου 1940, από το Γενικό Στρατηγείο ηχεί διαπερνώντας έως και σήμερα μέσα από ρίγη συγκίνησης την ψυχή όλων των Ελλήνων.
«ΑίΙταλικαίστρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από τας 5.30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους».
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε πια φτάσει και στην Ελλάδα και μια μεγάλη, συγκλονιστική περίοδος έκλεινε για τη χώρα, υπό τις τρομερές βοές του νέου πολέμου.
Οι διεθνείς γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και ο παρανοϊκός επεκτατισμός των ολοκληρωτικών καθεστώτων της Ευρώπης, δεν θα μπορούσαν να αδιαφορήσουν για αυτόν τον κομβικής σημασίας τόπο.
Η σημερινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 δεν είναι μόνο μια υπέροχη ελληνική στιγμή, αλλά ημέρα με παγκόσμια ακτινοβολία και πανανθρώπινη απήχηση, η οποία στρέφεται στην υπέροχη εκείνη αντίσταση του Έθνους μας, που άνοιξε με τη φωτιά την πόρτα της Ιστορίας και πέρασε στην αθανασία! Βρισκόμαστε και πάλι μπροστά σε μια μεγάλη εθνική επέτειο, που έρχεται να υπομνήσει το χρέος μας απέναντι στην ιστορία και να καθορίσει το μέγεθος της ευθύνης μας απέναντι στην επόμενες γενιές.
Είναι η ημεροχρονολογία ορόσημο στην οποία συμπυκνώθηκαν όλες οι ιστορικές καταβολές του λαού μας, όλες οι αρετές, οι αξίες και τα ιδανικά του. Το έπος αυτό δεν το δημιούργησαν υπεράνθρωποι, αλλά απλοί άνθρωποι σαν κι εμάς, άνθρωποι που αγαπούσαν τη ζωή και την ειρήνη.
Οι Έλληνες, ομονοούντες, υπό την πεποίθηση της Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, αντιστάθηκαν για το δικαίωμά τους στην αξιοπρέπεια, εναντιώθηκαν στην απανθρωπιά και καταπίεση του επεκτατικού ολοκληρωτισμού, αρνήθηκαν την υποδούλωση συνειδήσεων και ανθρώπων.
Ήταν τότε που ο ελληνικός λαός είχε φρόνημα και δεν καθόταν φρόνιμα. Τότε που ο ελληνικός λαός είχε φρόνημα για την πατρίδα, που πίστευε στις αρετές της φυλής μας, που διαφύλαττε ως κόρη οφθαλμού τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις μας, που είχε βαθιά πίστη στην Παναγιά που τον συντρόφευε στα χαρακώματα, ένας λαός που απάντησε λιτάμε μια μονάχα λέξη: «ΟΧΙ». ΟΧΙ, όπως «ΜολώνΛαβέ». ΟΧΙ, όπως «Ελευθερία ή Θάνατος». ΟΧΙ, όπως προστάζει η περηφάνια, η λεβεντιά, η ιστορία μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο διοικητής του ΙΙ/5 τάγματος Δημήτριος Κασλάς που εξέδωσε προς τους διοικητές των λόχων του την εξής διαταγή:
“Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρι εσχάτων. Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω. Εμψυχώσατε άνδρας σας και τονώσατε το ηθικόν των. Προμηνύεται λυσσώδης επίθεσις του εχθρού, η οποία όπως δήποτε θα αποκρουσθή και θα συντριβή. Τηρήσατέ με ενήμερον τακτικής καταστάσεως. Επαναλαμβάνω, τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας“. Όλοι αυτοί οι ήρωες, κάθε τέτοια μέρα, όπως η σημερινή, προβάλλουν μπροστά μας τα ιδανικά που χαρακτηρίζουν τον Έλληνα εδώ και 3000 χρόνια και αυτά είναι: η αγάπη για την ελευθερία, η μεγαλοψυχία, το φιλότιμο, η αξιοπρέπεια, η συνέπεια στην εκτέλεση του καθήκοντος, το χρέος απέναντι στην Ιστορία και το σημαντικότερο: η αγάπη στον Θεό και την πατρίδα.
Η μάχη της Ελλάδας υπήρξε για όλον τον κόσμο μια στροφή στον κόσμο των αξιών.
Η Ελλάδα καλείται και πάλι να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών, οι οποίες όμως εμπεριέχουν παγίδες και θέλουν τεράστια προσοχή. Είναι προκλήσεις σύνθετες και διαρκώς μεταβαλλόμενες. Προκλήσεις, η διαχείριση των οποίων απαιτεί σύνεση, ενότητα και ομοψυχία.Οι έννοιες έχουν χάσει το πραγματικό τους νόημα.Η έννοια «Έλληνας» τείνει να αντικατασταθεί με την μοντέρνα έννοια «πολίτης του κόσμου», λες και το δεύτερο δεν μπορεί να συνυπάρξει με το πρώτο. Οι λέξεις κακοποιημένες έγιναν όπλα κατά της αλήθειας. Η αρετή, το φιλότιμο, η ανθρωπιά έγιναν απαξία, ενώ η ευτέλεια, το χρήμα και ό,τι ανήθικο αποτελούν κυρίαρχη δύναμη στο παγκόσμιο στερέωμα. Η φιλοπατρία βαφτίστηκε μισαλλοδοξία και συντηρητισμός. Τα σημερινά όπλα είναι ύπουλα, σχεδόν αόρατα αλλά εξίσου καταστροφικά. Σήμερα ο πόλεμος είναι οικονομικός, πνευματικός και ηθικός. Είναι πόλεμος κατά των αρχών, ιδεών και αξιών της φυλής μας. Πόλεμος που χτυπά τις ρίζες της.Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα η διαστρέβλωση της αλήθειας βασιλεύει αλαζονικά. Την παράδοση της χώρας μας στους εχθρούς της την ονομάσαμε «πρόοδο και ανάπτυξη» και την προδοσία των αρχών και αξιών μας «συναίνεση στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών», τη στιγμή που οι ίδιοι εχθροί μας στήνουν πολέμους σε διάφορα μέρη της γης.
Για αυτό λοιπόν να είμαστε πάντα σε εγρήγορση, να επιδείξουμε αντιστάσεις, να πούμε όχι σε κάθε ηθική κατάπτωση και κρίση αξιών, να δημιουργήσουμε μια κοινωνία συνοχής και ευημερίας και να ατενίσουμε με αισιοδοξία το μέλλον ως απόγονοι ηρώων. Το μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου 1940, είναι ξεκάθαρο: ο τόπος είναι μεγάλος στη δημιουργία, όταν ο λαός μας είναι μονιασμένος. Όταν διχάζεται, αυτός ο τόπος γίνεται μικρότερος και πολλαπλά ευάλωτος. Ας αναδειχτούν και πάλι σε θεμελιακές αξίες της κοινωνίας μας οι ξεχασμένες δημοκρατία, αλληλεγγύη, ανιδιοτέλεια, φιλοπατρία και ο σεβασμός στην παράδοση.
“Δεν υπάρχει λαός εις τον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα εις την ανθρωπότητα όσα ο ελληνικός και έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ από τόσο πολλούς λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτα εις αυτήν” – F. Nizsche
Δημήτριος Γ. Μπέης
Δάσκαλος
Πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Γρεβενών
