Ποια ξεχώρισαν
Grimes – Visions: Ηλεκτρονική ποπ, ρομποτική σχεδόν που θυμίζει τις καλές εποχές των αρχών της δεκαετίας του 80, από την γυναίκα μουσικό φαινόμενο Claire Boucher, με το ψευδώνυμο Grimes, από το Μόντρεαλ του Καναδά. Άλμπουμ για χαμόγελα και διάθεση θετική.
Jack White – Blunderbuss: Εφυγε από τους White Stripes για να γίνει ο μουσικός που έπρεπε και πιθανώς δεν φανταζόταν καν οτι μπορούσε να γίνει. Ο Jack White δείχνει τα δόντια του, σε όλους όσους θεώρησαν οτι όπως πολλοί frontmans συγκροτημάτων δεν θα τα καταφέρει στο σόλο άλμπουμ του.
Frank Ocean – Channel Orange: Αμερική και Ευρώπη ξετρελάθηκαν με αυτή την μουσική που βγαίνει από αυτό το πορτοκαλί δισκάκι, γεμάτο σόουλ, φάνκ και για να τα λέμε με το όνομα τους απόλυτα σέξι μαύρη μουσική.
Bob Dylan – The Tempest: Πολλοί το περίμεναν, και μονο που είναι Bob Dylan φτάνει. Ισως όχι το καλύτερο του άλμπουμ αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ένα από τα πιο συζητημένα και αναμενόμενα άλμπουμς των τελευταίων χρόνων, και το μέτριο του Dylan είναι καλύτερο από τα περισσότερα δείγματα μουσικής που κυκλοφορούν.
Diana Krall – Glad Rag Doll: Πλέον δεν θα χαρακτηρίζεται από κανέναν ως “η μουσικός σύζυγος του Ελβις Κοστέλο”, αλλά ίσως ο Κοστέλο αποκαλείται “ο άντρας της Ντιάνα Κρόλ”. Η βαθιά, βελούδινη φωνή της εντυπωσιάζει όπως πάντα, μαγεύει, συγκινεί. Λευκή με φωνή μαύρης ντίβας, η Κρολ δικαίως έχει τον τίτλο της μεγάλης κυρίας της τζαζ και με αυτό τον δίσκο τον διατηρεί επάξια.
Leonard Koen – Old Ideas: Τομληρός στον στίχο, στην κλασσική συνταγή του πια, που τον έχει “στιγματίσει” με τον τίτλο του τροβαδούρου της αγάπης. Οπως δεν μας έχει συνηθίσει όμως, από τον ρομαντισμό περνάει στο σεξ, και ναι ο Koen βγάζει τα άπλυτα του κρεβατιού του στη φόρα, έτσι γιατί μάλλον τώρα στα γεράματα δεν ντρέπεται.
Grizzly Bears – Shields: Μια αμερικάνικη ροκ μπάντα που αποδεικνύει οτι ίσως όχι, τελικά η Μεγάλη Βρετανία, δεν είναι το κέντρο της μουσικής βιομηχανίας. Με indie υφος οι Grizzly Bears δεν είναι καινούργιοι, έχουν ξεκινήσει από το 2004, αλλά φαίνεται οτι με αργά και σταθερά βήματα, το Shields τους έφτασε στο επίπεδο που ήθελαν. Μέχρι και οι Αγγλοι τους παραδέχτηκαν.
Alt-J, An Awesome Wave: Το πιο περίεργο και δύσκολο outsider άλμπουμ που όμως πήρε τις καλύτερες κριτικές από τους πιο δύσκολους κριτικούς μουσικής και κέρδισε πολλά βραβεία. Ποπ αλλά που πειραματίζεται με ηλεκτρονική μουσική και πολλά άλλα.
Beach House: Bloom: Είναι ποπ, δεν είναι, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Το duo από την Βαλτιμόρη κέρδισε και τους δύσκολους ακροατές, με μια ονειρική “μετάφραση” της κλασσικής ποπ μουσικής.
