Οι άντρες της Wall Street αποφάσισαν να μην συνταξιδεύουν με τις γυναίκες συναδέλφους ή τουλάχιστον να μην κάθονται στο διπλανό κάθισμα, να μην δειπνούν μόνοι μαζί τους, να μην κλείνουν δωμάτιο στον ίδιο όροφο ξενοδοχείου και φυσικά να μην κάνουν συσκέψεις one-on-one ιδίως αν δεν υπάρχουν παράθυρα στο δωμάτιο, εξαιτίας του φόβου μιας καταγγελίας για σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση.
Η νέα τακτική αποκαλείται Pence Effect χάρη στον Αντιπροέδρο των ΗΠΑ Mike Pence, ο οποίος είχε πει πως οι άντρες θα πρέπει να αποφεύγουν να δειπνούν μόνοι με γυναίκες που δεν είναι η σύζυγος τους.
Σε τι μεταφράζονται τα παραπάνω μέτρα; Σε διακρίσεις λόγω φύλου και κατ’ επέκταση στην παρεμπόδιση της επαγγελματικής προόδου των γυναικών οι οποίες σταδιακά «εξαφανίζονται» από το εταιρικό σκηνικό.
Οι άντρες από τη θέση του θύτη μετατοπίζονται στη θέση του θύματος και κάνουν ακόμα δυσκολότερη τη ζωή των γυναικών εφόσον αδυνατούν να βρουν άλλο τρόπο διαχείρισης. Τα στελέχη της Wall Street δεν έχουν ιδέα πώς να διαχειριστούν το κίνημα me too γράφει ο αμερικανικός τύπος. «Έχουμε την αίσθηση πως περπατάμε πάνω σε τσόφλια αυγού» δήλωσε ο David Bahnsen πρώην γενικός διευθυντής της Morgan Stanley.
Οι συνεντεύξεις με 30 άντρες του αμερικανικού κολοσσού αποκαλύπτουν τον φόβο που βιώνουν οι άντρες απέναντι στην παγκόσμια εκστρατεία γυναικών με το γνωστό hashtag και την εξάπλωση του στα κοινωνικά δίκτυα.
«Τι θα συμβεί αν ερμηνεύσει κάτι με λάθος τρόπο;». Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί τα περισσότερα στελέχη. Έτσι οι άρρενες της Wall Street υιοθετούν αντιφατικές στρατηγικές απέναντι στις γυναίκες συναδέλφους τους, γίνονται καχύποπτοι, τσεκάρουν διαρκώς τη συμπεριφορά τους, έτσι ώστε να είναι politically correct και κανείς να μην μπορεί να τους καταλογίσει τίποτα.
Αποφεύγουν ακόμα και να μπουν μόνοι μαζί τους στο ασανσέρ της εταιρείας, αφήνουν ανοιχτές τις πόρτες των γραφείων, αναζητούν απεγνωσμένα τρίτο άτομα να παραστεί στην οποιαδήποτε συνάντηση.
Για να εκμηδενίσουν τον κίνδυνο αποφεύγουν ακόμα και να προσλάβουν γυναίκες, δεδομένου πως «μια ακόμα εργαζόμενη αποτελεί έναν ακόμα άγνωστο ρίσκο» όπως λένε.
Και αυτό δεν αφορά μόνο το χρηματοπιστωτικό κέντρο των ΗΠΑ αλλά πολλές άλλες εταιρείες, hedge funds και τράπεζες που πλέον τείνουν να γίνουν ανδροκρατούμενες καθώς προτιμούν να προσλάβουν άντρες.
Ενδεικτικά η Σίλικον Βάλεϊ είναι ήδη «υπόθεση αγοριών». Η ανέλιξη των γυναικών σε υψηλά κλιμάκια γίνεται ολοένα και δυσκολότερη αφού πλέον δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε θέσεις εργασίας.
Ο φόβος των ανδρών έχει αρχίζει να λαμβάνει διαστάσεις παράνοιας: «Φοβάμαι μήπως πέσω θύμα μιας ψεύτικης κατηγορίας για σεξουαλική παρενόχληση». Σε αυτό τον παραλογισμό έχουν δίχως άλλο και οι γυναίκες ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την όχι πάντα δίκαιη εκμετάλλευση της εκστρατείας me too.
Μόνο που η στρατηγική της Wall Street είναι μια στρατηγική μετάθεσης του προβλήματος και όχι αντιμετώπισης του. Ο κίνδυνος πλέον είναι οι άντρες να κατηγορηθούν για απομόνωση των γυναικών και για διακρίσεις λόγω φύλου. Γιατί ο νέος τρόπος αντιμετώπισης του me too είναι παρανοϊκός. Με την κλινική έννοια.
