Γράφει ο Διευθυντής της Βιβλιοθήκης Σίμος Ζαγκανίκας
img_2882Βιβλιοπαρουσίαση, γεμάτη από ομορφιά και χάρη σαν παραμύθι…από την δημοσιογράφο, Βάσω Αννουλίδου και τον συγγραφέα του βιβλίου, «Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια»,  Χρήστο Τούβε!…

        Τις καλύτερες εντυπώσεις, στο αναγνωστικό κοινό της Βιβλιοθήκης άφησε η βιβλιοπαρουσίαση, που έγινε, με το συντονισμό της έμπειρης και όμορφης δημοσιογράφου Βάσω Αννουλίδου και τον αναλυτικό λόγο του συγγραφέα του βιβλίου «Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια»,  Χρήστο Τούβε, στο «Αναγνωστήριο» της Βιβλιοθήκης, στις 8:30 μμ, την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016.

img_2879

Η επιλεγμένη μουσική υπόκρουση και η εναλλαγή των εικόνων στο πανί του προτζέκτορα από προηγούμενες παρουσιάσεις επικέντρωσαν τις αισθήσεις των παρευρισκομένων και διαμόρφωσαν την ατμόσφαιρα υποδοχής της μύησης στην περιπέτεια συγγραφής και στο ιστορικό της έκδοσης του βιβλίου!…

Σε μία αλάνα της Σικελίας, ένα νεαρό παιδί, ο Ροντρίγκο Παλάσιο, δείχνει να έχει μία ιδιαίτερη αδυναμία στον κύριο Φράντσε ή αλλιώς στον σοφό παππού της γειτονιάς του, που τον συμβουλεύει και τον καθοδηγεί. Μέρα με τη μέρα, ο κύριος Φράντσε μαθαίνει στον Ροντρίγκο, με την μορφή μικρών διηγήσεων και ιστοριών, το νόημα της ζωής. Η επιρροή του είναι τόσο μεγάλη, που τελικά ο Ροντρίγκο καταλήγει ακόμα και στα βαθιά γεράματα να τον σκέφτεται έντονα, ξεκινώντας την συγγραφή ενός βιβλίου με τίτλο “Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια”, για να τηρήσει την υπόσχεση που του έδωσε κάποτε. Ο Ροντρίγκο μεγαλώνοντας, γίνεται ένας πολύ γνωστός συγγραφέας, μόνο που αθετεί την υπόσχεσή του να γράψει το βιβλίο. Η αρρώστια χτυπάει την πόρτα του συγγραφέα μας και καλείται μέσα σ’ ένα βράδυ, δίπλα στο τζάκι, να προλάβει ν’ αποδώσει φόρο τιμής στον παππού Φράντσε.

Μικρή- περιεκτική αναφορά για την παιδαγωγική επαγγελία του βιβλίου έκανε ο διευθυντής της Βιβλιοθήκης Ζαγκανίκας Σίμος.

Αποσπάσματα από το βιβλίο ανέγνωσε η Ρούλα Ντόλα

Με το τέλος της εκδήλωσης, στην είσοδο του αναγνωστηρίου, μας περίμενε ένας ομορφοστολισμένος και πλούσιος μπουφές, που έγινε με την καλαισθησία της Αναστασίας και Όλγας Τσεπίδη, και την χορηγία των επιχειρήσεων τους,

«Παντοπωλείο Δήμητρα», «Οργάνωση γάμων και βαπτίσεων» και “Gallery Nik”,   που προσέφεραν δωρεάν το ποτό και τα εδέσματα.

Για την οργάνωση της εκδήλωσης εργάσθηκαν οι Χασπερίδης Σταύρος, Ταρλατζή Θεολογία, Κοπάνου Γεωργία και Παπαλαμπρόπουλος Στέλιος.

img_2898

img_2892

Διάβασα, με πολύ προσοχή, το βιβλίο του Χρήστου Τούβε, ««Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια».

Η προσεκτική του ανάγνωση, είναι αλήθεια, πως επιφυλάσσει στον αναγνώστη του, ένα παράξενο παιχνίδι. Από σελίδα σε σελίδα, ακούσια, τον μετατρέπει σε ταξιδευτή. Ταξιδευτή, σ’ έναν κόσμο ανεξακρίβωτων θησαυρών, που βρίσκονται σε παράλληλη τροχιά με την ζωή μας, αλλά με ανεπαίσθητη την παρουσία τους. Ο «κόσμος» ενέχεται την έννοια του πολιτισμικού πολιτισμού, που διαποτίζει όλη την κειμενογραφία. Θα αγκυροβολήσει σε πάμπολλα λιμανάκια, με μικρές και διδακτικές αφηγήσεις, όπου στην απάνεμη και ηλιόλουστη αμμουδιά τους, σε κάθε αραξοβόλι, εξάπτει το ενδιαφέρον και σε μεταβάλλει σε συλλέκτη. Συλλέκτη, κάθε φορά και ενός πολύτιμου, μαγικού πετραδιού!… Αλήθεια, ποιος χρυσοθήρας θα πετούσε, από το κόσκινό του, στο ποτάμι, τους στιλβωτούς κόκκους χρυσού? Συλλέκτης και κάτοχος  πολύτιμων, μαγικών πετραδιών, που μόλις τα προσθέσεις στο περιδέραιο σου, θα νοιώσεις τη μαγική τους δύναμη να λειτουργεί προσθετικά στην  αυτοεκτίμηση σου. Ενισχύει την αυτοπεποίθηση σου. Ισχυροποιεί την δημιουργική σου θέληση. Αυξάνει τη γενναιότητα αποδοχής των λαθών σου και απελευθερώνει την ενέργεια σου για μια νέα προσπάθεια, για μια καινούργια αρχή.

Η κάθε ημέρα που μας καλημερίζει ποτέ δεν είναι ίδια με την προηγούμενη. Είναι μια καινούργια ημέρα κι οι πλέον απαράσκευοι από τους αναγνώστες του βιβλίου, οπλισμένοι με το μαγικό περιδέραιο των πετραδιών, ενθαρρύνονται για μια καινούργια αρχή!…

Ο Ηράκλειτος,  ο φιλόσοφος  της αέναης κίνησης και μεταβολής, επιγραμματικά, θέλοντας να επισημάνει τη συνεχή αλλαγή που συντελείται στη φύση, η οποία δημιουργεί την κίνηση των πραγμάτων και της ζωής, έλεγε: « Δις εις τον αυτόν ποταμό ουκ αν εμβέεις».

Στην αέναη κίνηση της ζωής αν κανείς μείνει στα ίδια , τότε, η ζωή του τελματώνεται!… Την πεμπτουσία του ταξιδιού της ζωής, μας τη  δίνει με αμεσότητα ο Κωνσταντίνος Καβάφης στην Ιθάκη του.

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα ‘βγαινες στον δρόμο.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες  Ιθάκες τι σημαίνουν
.

Έτσι στο τέλος της ανάγνωσης, στο τέλος του ταξιδιού αυτού, στης «ζωής τα παράξενα παιχνίδια» έρχεται η εγνωσμένη επαλήθευση του υπότιτλου της πρώτης εσωτερικής σελίδας : «Να θυμάσαι ότι ξεκινώντας μια περιπέτεια δεν επιστρέφεις ποτέ ο ίδιος». Θα επιστρέψεις γεμάτος από εμπειρίες και γνώσεις!…

Ο Χρήστος Τούβε, μ έναν αριστοτεχνικό τρόπο, ξεχωρίζει μέσα από τους αμμόλοφους των αποσταγμάτων ζωής, τα πολύτιμα πετράδια του. Είναι ένας χρυσοθήρας που κοσκινίζει τη ζωή και καταθέτει την εμπειρία του. Ξεχωρίζει, λιμάρει και τοποθετεί, με έναν μοναδικό τρόπο,   για να μας δώσουν με τη στιλβωτή λάμψη τους, ένα όμορφο περιδέραιο. Ένα όμορφο περιδέραιο που κάθε ψήγμα του είναι κι ένα νουθετικό απόσταγμα ζωής. Όπως :«Bis vivit gui bene vivit»(Αυτός που ζει έντονα, ζει δυο φορές),  «Άνθρωπος γίνεσαι λίγο- λίγο και κάθε μέρα, με μια καθημερινή πράξη ανθρωπιάς και καλής συμπεριφοράς», «Υποσχέσου στον εαυτό σου, ότι εκτιμάς την κάθε μία σου ανάσα, σαν να δίνεις πνοή σ’ ένα κέρινο ομοίωμα που θέλει να γίνει άνθρωπος», «Οι πληγές δεν γιατρεύονται με πληγές αλλά με αγκαλιές», « Πόσες φορές κοίταξες τον εαυτό σου στον καθρέπτη και είπες όλη την αλήθεια», «Αγάπη νιώσε, αγάπη δώσε, και αγάπη γίνε», « Από τα μικρά οδηγούμαστε στα μεγάλα», «Οι άνθρωποι που δεν κλαίνε είναι μέσα τους γεμάτοι δάκρυα», « Όταν η πόρτα χτυπάει σε καρδιά και μυαλό, τότε δεν έχει σημασία αν ακούγεται ο θόρυβος». Άφθονα τα πολύτιμα πετράδια στο περιδέραιο του, που μας το χάρισε, μέσα από το δικό μας ταξίδι, στις 153 σελίδες του βιβλίου του!…

Με γλώσσα αψιμυθίωτη και διαυγή, με σαφήνεια και οικονομία έκφρασης, αλλά, μ’ έναν πλούτο ευρηματικών συλλήψεων και νουθετική δύναμη, το βιβλίο του, παίρνει ξεχωριστή θέση στο χώρο των παιδαγωγικών βιβλίων και λόγω των 153 σελίδων του, θα έλεγα πιο εύστοχα, στο χώρο των παιδαγωγικών εγχειριδίων!… Εάν οι αφηγήσεις του, είχαν μια πιο εκτατική εξιστόρηση και ο «διδακτισμός» ήταν απόρροια ποικίλων και συναφών δράσεων των πρωταγωνιστών, τότε, με την μαγεία των εικόνων και το γλυκασμό της μυθιστορίας, θα ήταν ένα κορυφαίο παιδαγωγικό μυθιστόρημα  Αυτό το εκφράζουμε σαν δική μας προσωπική εκτίμηση!… και τούτη, δεν έχει να κάνει με το πνεύμα της συγγραφής, που μας έδωσε ένα εγχειρίδιο μοναδικό σε υφή και ομορφιά!… Ένα εγχειρίδιο που μοιάζει με την ποιητική νουθεσία του ποιήματος «Αν», του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, με τις πολύτιμες συμβουλές στην κόρη του, του Χόρχε Μπουκάι. Και με τα παιδαγωγικά βιβλία των μεγάλων παιδαγωγών Ντον Ντινκμέγερ και Πάουλο Φρέιρε … με μια διαφορά ότι, εδώ σ’ αυτό το βιβλίο και στην ανάπλαση του έχουμε την αίσθηση μιας πρωτότυπης αφήγησης με μυθιστορηματική πλοκή και έμμεση διδαχή!…

Ο Χρήστος Τούβε με, ιδιαίτερα, ευφυέστατο τρόπο, σε συνδυασμό με το ψευδώνυμο του, που υποδαυλίζει τη φαντασία και παραπέμπει σε όνομά προς καταγωγική αναζήτηση, έβαλε τους πρωταγωνιστές του στη χώρα των μυθικών Ελλήνων και των πολιτισμικών προκλήσεων, στη Σικελία των αφομοιώσεων των διάφορων πολιτισμών. Πήρε την ώχρα των σπιτιών της, και έντυσε με νοσταλγία τις γειτονιές και τους πρωταγωνιστές του!… Εκεί, όπου η κοινωνικότητα της γειτονιάς είναι ακόμη ζωντανή. Εκεί λοιπόν, ζει ο γέρος Φράντζε- Φραντζέσκος και ο μικρός Ροντρίγκο. Ο συνδυασμός ευρηματικός και ελκυστικός!..

Σε μια εποχή, που κυριαρχεί στους εμπορικούς εκδοτικούς οίκους, η κονικλοπαραγωγική λογική μυθιστορημάτων, εύπεπτων, με σαπουνοπερατικό περιεχόμενο, που κορφεύκονται, πως με τον κοπανιστό τους αέρα, έχουν συμβάλλει στη λύση του δημογραφικού προβλήματος, της βιβλιοπαραγωγής στην πατρίδα μας, έρχεται, ο Χρήστος Τούβε, με την αυτοέκδοση του βιβλίου του, να μας δώσει τη συνταγή της ποιότητας στη γραφή και την έκφραση και να μας καταθέσει ένα πραγματικό λογοτέχνημα!… επωμιζόμενος, το μεγάλο κόστος της έκδοσης!… Εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια!….

Στο δειλινό της ζωής, όταν το φως χαμηλώνει και οι ώρες των αναπολήσεων σπιθοβολούν στο τζάκι, θερμαίνεται η μνήμη και το παλιό κρασί που είναι ζυμωμένο με τις εμπειρίες της ζωής, εμποτίζει το νου και τον κάνει πιο γόνιμο και παραγωγικό. Έτσι ξεκινάει τις εξιστορήσεις του, ο ογδοντάχρονος Ροντρίγκο και αναθυμάται την εφηβική του ηλικία και τις έμμεσες συμβουλές του γέρου Φραντζέσκου, που είναι ηδύγευστες, γεμάτες από μεστή και ολοκληρωμένη σκέψη. Και εμείς ερμηνεύοντας τις συνταγές ζωής που μας έχει παραθέσει, θα προσθέταμε ότι   ¨Αν βρεις τη συνοχή του εαυτού σου, βάζεις σε τάξη όλον τον κόσμο!…» Ευχαριστούμε τον συγγραφέα για το ταξίδι της γνώσης και αυτογνωσίας που μας επιφύλαξε!… Ευχόμαστε στο πρώτο βιβλίο του Χρίστου Τούβε να είναι καλοτάξιδο στο χώρο των αναγνωστών!…

Σίμος Ζαγκανίκας 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.