Σύμφωνα με τη Eurostat, τη στατιστική υπηρεσία της ευρωπαϊκής επιτροπής (κομισιόν στα ελληνικά) οι πολίτες της ΕΕ θεωρούν ως πρώτο πρόβλημα τους σε ποσοστό
38% την αθρόα είσοδο μεταναστών. Ακολουθούν η οικονομική κρίση και η ανεργία. Δεν βρήκα αναλυτικά στοιχεία για κάθε χώρα, ώστε να συγκρίνω αυτά της χώρας μας με τα των λοιπών χωρών.
Πάντως δεν θεωρώ ότι η μετανάστευση είναι το πρώτο πρόβλημα για τους Έλληνες, καθώς τη χώρα μας μαστίζει η οικονομική κρίση και η τρομακτική ανεργία. Θα έπρεπε να είναι και τι θα σήμαινε αυτό; Αν ήταν θα σήμαινε ότι η όχληση από την παρουσία των μη νομίμων μεταναστών στη χώρα μας είναι εντονότερη από τα οικονομικά μας προβλήματα. Αυτό όμως μάλλον συμβαίνει σε αρκετές χώρες, κυρίως της βόρειας Ευρώπης, οι οποίες δεν μαστίζονται από την κρίση που κατατρώει τη χώρα μας και συγχρόνως δέχονται λιγότερους μετανάστες σε σχέση με τη δική μας και τις άλλες, που αποτελούν τις πύλες εισόδου των αποκλήρων στην ΕΕ (Ισπανία, Ιταλία). Η όχληση φανερώνει την παραδοσιακή απέχθεια των αλαζόνων βορειοευρωπαίων, των αποικιοκρατών του παρελθόντος, (εξαιρούνται οι Σκανδιναβοί) προς τα διαχρονικά θύματά τους, τους φτωχούς και καταφρονεμένους απανταχού της γης.
Όπως έγινε γνωστό, τουλάχιστον 2.000 μετανάστες επιχείρησαν την προηγούμενη εβδομάδα να εισέλθουν στην υποθαλάσσια σήραγγα, που συνδέει τη Γαλλία με την Αγγλία στη μεγαλύτερη ως τώρα απόπειρα να διαπεράσουν στο αγγλικό έδαφος. Στην προσπάθειά τους αυτή κατά το τελευταίο δίμηνο είχαν χάσει τη ζωή τους 8 μετανάστες. Οι αγγλικές αρχές ενέτειναν τους ελέγχους στα εισερχόμενα στο αγγλικό έδαφος οχήματα, καθώς οι μετανάστες κρύβονται συνήθως σε φορτηγά. Αυτό συνεπάγεται καθυστέρηση πολλών ορών, με συνέπεια να προξενούνται ζημίες λόγω φθοράς των ευαισθήτων προϊόντων. Μάλιστα κάποιοι «θερμόαιμοι» Άγγλοι βουλευτές πρότειναν να ζητήσει η χώρα τους αποζημίωση από τη γαλλική κυβέρνηση για τις φθορές, καθώς θεωρούν τις αρχές της Γαλλίας υπεύθυνες, λόγω του ανεπαρκούς ελέγχου, για το πρόβλημα που ανέκυψε. Και ας μη φανταζόμαστε ότι τελικά οι μετανάστες κατορθώνουν να εισέλθουν στο αγγλικό έδαφος με τον ρυθμό που άλλοι εισέρχονται στο ελληνικό. Ίσως οι καταφθάνοντες στα νησιά μας να ξεπερνούν τους 200 την ημέρα. Ασφαλώς τα θύματα είναι περισσότερα στο ταραγμένο Αιγαίο σε σχέση με τη σήραγγα της Μάγχης.
Η στάση στη χώρα μας έναντι του προβλήματος φανερώνει τον σε βάθος διχασμό του λαού εξ αιτίας των πολιτικών. Η κυβέρνηση επιδεικνύει δήθεν διεθνιστική αλληλεγγύη, γι’ αυτό και εγκαλείται από την μείζονα αντιπολίτευση ότι λειτουργεί ως μαγνήτης έλξης παρανόμων μεταναστών. Ας εξετάσουμε ψύχραιμα το πρόβλημα, διότι όντως είναι μείζον. Κατ’ αρχήν κυβέρνηση και αντιπολίτευση στο σύνολό της αποφεύγουν να το εξετάσουν σε βάθος και το «αξιοποιούν» για μικροπολιτική. Οι μεν για να δείξουν ότι είναι προοδευτικοί και προασπίζουν τους αδύνατους, οι άλλοι για να δρέψουν δάφνες από την προάσπιση των συμφερόντων του έθνους (για τα ιδανικά δεν γίνεται πλέον λόγος). Ουδείς καταγγέλλει τους ενόχους για το κύμα φυγής τόσων ανθρώπων από τις χώρες τους. Και οι ένοχοι δεν είναι άλλοι από τους «συμμάχους», «φίλους» και «εταίρους» μας, οι οποίοι σπέρνουν τον πολεμικό όλεθρο σ’ όλη την έκταση του πλανήτη. Και εμείς καμαρώνουμε ότι είμαστε ισότιμο μέλος των ισχυρών οργανισμών! Πόσο ισότιμο είμαστε το αντιλαμβανόμαστε τώρα που εντείνεται η κρίση στη χώρα μας. Συμπέρασμα: Το μεταναστευτικό κύμα δεν εξαρτάται από την πολιτική της χώρας μας έναντι των μεταναστών. Η Ελλάδα αποτελεί πύλη εισόδου για όλους τους προερχόμενους από την Ασία και για πολλούς από την Ανατολική Αφρική. Είναι η ανεπαρκέστερα φυλασσόμενη λόγω του μεγάλου μήκους θαλασσίων συνόρων και επί πλέον η γείτων Τουρκία παρέχει πλείστες όσες διευκολύνσεις στους επιθυμούντες να φθάσουν σε κάποιο ελληνικό νησί, τώρα, που η διάβαση του Έβρου έχει γίνει πολύ δύσκολη. Οι πολιτικοί ενέχονται επί πλέον και για την αποφυγή καταγγελίας της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Θα ανέμενε κάποιος αυτό να συγκινηθεί από την καταγγελία; Ασφαλώς όχι, καθώς οι ιθύνοντες γνωρίζουν τα πάντα και ευλογούν την προώθηση μεταναστών, για την οποία έχουν στήσει και κερδοφόρο κύκλωμα. Άλλωστε είναι κοινό μυστικό ότι οι αιμοσταγείς τζιχαντιστές έχουν οικονομικές δοσοληψίες με τους φιλοαμερικανούς Κούρδους του Ιράκ, με τη βοήθεια των οποίων προωθείται το ληστεμένο από το Ιράκ και τη Συρία πετρέλαιο στο έδαφος της Τουρκίας και από εκεί στις αγορές του κόσμου. Γι’ αυτό και οι «προασπιστές» της ειρήνης δεν είναι και πολύ πρόθυμοι να πλήξουν τους φανατικούς δολοφόνους. Για τα μάτια του κόσμου έδωσαν την άδεια να το πράξει αυτό η Τουρκία, η οποία βρήκε πρώτης τάξεως ευκαιρία να πλήξει τους Κούρδους του ΠΚΚ και ίσως και τον άσπονδο εχθρό της τον Άσαντ. Παρ’ όλα τα συμβαίνοντα εμείς, δια στόματος όλων των εκπροσώπων του «δημοκρατικού τόξου» στη Βουλή δηλώνουμε την προσήλωσή μας στη Δύση και στα «ιδανικά» της!
Πρέπει να τονιστεί ότι οι μετανάστες είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία μουσουλμάνοι. Αυτό δεν εξετάζεται από τους αθεράπευτους οπαδούς των πολυπολιτισμικών κοινωνιών, οι οποίοι ανιχνεύονται σ’ όλη την έκταση του πολιτικού φάσματος με εξαίρεση την δεξιά του ολοκληρωτισμού. Ίσως πολλοί να επιθυμούν πρωτίστως την αποδυνάμωση της Εκκλησίας με την μείωση του ποσοστού των χριστιανών πολιτών της χώρας. Δεν αντιλαμβάνονται οι άφρονες ότι η χώρα μας κινδυνεύει να μετατραπεί σε χώρο, ο οποίος απλά θα διατηρήσει το όνομά του, όπως η Αίγυπτος, η Συρία και άλλες χώρες.
Μείζον πρόβλημα συνιστά και η στάση των πιστών μελών της Εκκλησίας έναντι του μεταναστευτικού, καθώς αρκετά διολισθαίνουν προς απόψεις εθνοκεντρικές και μάλιστα αντιανθρώπινες, καθώς φαίνεται να αγνοούν την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Δεν χωρά καμιά δικαιολογία για τη με εκπλήρωση του χρέους περίθαλψης των εχόντων την ανάγκη μας μεταναστών. Η προβολή του όντως υπαρκτού κινδύνου της φυλετικής αλλοίωσης του πληθυσμού με την αθρόα είσοδό τους, δεν δικαιώνει την αποφυγή βοήθειας προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό μας, για το πάθος του οποίου έχουμε μερίδιο ευθύνης, αφού είμαστε «σύμμαχοι», «φίλοι» και εταίροι» των δημίων τους. Γι’ αυτό και πρέπει να τιμούμε τους ακρίτες των νησιών μας για το υψηλό επίπεδο ανθρωπιάς τους. Ασφαλώς ο κίνδυνος νέας άλωσης είναι ορατός. Αυτή τη φορά όμως το Ισλάμ δεν θα κατακτήσει μόνο εμάς, αλλά το σύνολο της Ευρώπης. Άλλωστε κανενός εισερχομένου όνειρο είναι η παραμονή του στη χώρα μας. Άλλος είναι ο τελικός προορισμός. Και όσο και αν ενταθούν τα μέτρα φύλαξης των συνόρων, αυτοί θα βρίσκουν τρόπους να τα περνούν, καθώς οι παγκοσμιοποιητές έχουν βάλει ως στόχο την αλλοίωση των λαών της Ευρώπης και μάλλον θα το επιτύχουν. Οι πιστοί πρέπει να στρέψουν αλλού την προσοχή τους, για να αντιληφθούν έναν κατά πολύ πιο τρομακτικό κίνδυνο. Είναι αυτός της υπογεννητικότητας του λαού μας.
Σύμφωνα με τη Eurostat, που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου, η δημογραφική κάμψη εντείνεται διαρκώς και οι θάνατοι πλέον υπερτερούν των γεννήσεων. Δεν είναι η οικονομική κρίση η πρώτη αιτία, όπως αρκετοί διατείνονται. Είναι ο καυτός άνεμος του καταναλωτισμού και αισθησιασμού, που φυσούσε επί σαράντα και πλέον έτη. Κατά μετρίους υπολογισμούς σε 200.000 ανέρχονται ετησίως οι εκτρώσεις στη χώρα μας κατ’ άλλους εγγίζουν τις 300.000!
Έχει γραφεί ότι η φύση μισεί το κενό. Το ίδιο όμως κάνει και η κοινωνία. Η χώρα μας θα καταληφθεί από ανθρώπους που θέλουν να είναι συνδημιουργοί του Θεού στο θαύμα της ζωής.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
