Συμπατριώτισσες, Συμπατριώτες,

Η μέρα αυτή αποτίει τιμή και δόξα στους εκατοντάδες χιλιάδες Πόντιους αδελφούς μας, που μαρτύρησαν στα χέρια των Νεοτούρκων, παραμένοντας βαθύτατα προσηλωμένοι και πιστοί στον Ελληνισμό και στην Πίστη μας. Τα θύματα των σφαγών, των βασανιστηρίων, της πείνας και του ξεριζωμού, που πραγματοποίησε το κεμαλικό καθεστώς, αποτελούν μία ζωντανή και δραματική περίοδο της πάλης του Έθνους μας με τον Τούρκο κατακτητή, η οποία δεν λησμονάται.

Οι ζωντανές και συλλογικές αναμνήσεις, των αγώνων και των θυσιών των προγόνων μας και των συμπατριωτών μας σε κάθε περιοχή, σε κάθε σημείο, σε κάθε γωνιά της ιστορικής εδαφικής εξάπλωσης του Ελληνισμού αποτελούν για εμάς μία αστείρευτη πηγή περηφάνιας, τιμής και ταυτοδοσίας, είναι ο φωτεινός και ζωοποιός φάρος που μας μεταλαμπαδεύει τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά, που συνθέτουν τη διαχρονική μας παράδοση και βούληση, τη βούληση, η οποία προστάζει, ακόμη και μέσα από τραγικές στιγμές, να στεκόμαστε και πάλι όρθιοι και να δημιουργούμε, προχωρώντας μπροστά.

Η άφιξη των Ποντίων αδελφών μας στην ελλαδική επικράτεια αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα αναδημιουργίας και ανασυγκρότησης, διότι, αφού εγκαταστάθηκαν ως επί το πλείστον στη Βόρεια Ελλάδα, όπως και στα Γρεβενά, και εν συνεχεία στα μεγάλα αστικά κέντρα της Χώρας, κατόρθωσαν και στάθηκαν και πάλι στα πόδια τους και προσέφεραν τόσα πολλά στην οικονομική, πνευματική και πολιτισμική ζωή του τόπου. Οι παραδόσεις, τα έθιμα και οι επιτυχίες των Ποντίων στην κοινωνικο – οικονομική ζωή της Ελλάδος αλλά και σε άλλες περιοχές όπως στη Ρωσία και στην Κεντρική Ασία αντανακλούν στη σύγχρονη εποχή το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής και της φύσης του Ποντιακού Ελληνισμού.

Η εθνική αυτοσυνειδησία μας καθίσταται σήμερα περισσότερο πλούσια και συγκροτημένη από ποτέ και η ιστορία μας αυτή την ιερή ημέρα μας θυμίζει το ποίοι είμαστε και το πώς πρέπει να πορευόμαστε στη ζωή μας.

Τιμή και δόξα στον Ποντιακό Ελληνισμό.