Η 25η Μαρτίου έχει διπλό συμβολισμό για εμάς τους Έλληνες ορθοδόξους καθώς εορτάζεται η ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και η ημέρα της ανάστασης του γένους των Ελλήνων. Είναι η ημέρα που ο λόγος του Θεού για την σωτηρία του γένους των ανθρώπων έγινε πράξη. Το ίδιο ακριβώς σαν σήμερα πριν από 193 χρόνια στις 25 Μαρτίου 1821 οι πρόγονοί μας, με μπροστάρηδες τους Φιλικούς έκαναν πράξη την υπόσχεσή τους για τη σωτηρία του γένους των Ελλήνων, σηκώνοντας τα όπλα εναντίον του βάρβαρου Τούρκου κατακτητή που επί 400 χρόνια κρατούσε σκλάβα την γλυκιά μας πατρίδα.
Η επανάσταση των Ελλήνων εναντίον του Τούρκου κατακτητή και δυνάστη ήταν γενική και απλώθηκε απ’ άκρη σε άκρη σε όλες τις περιοχές που κατοικούσαν Ελληνόψυχες κοινότητες. Ήδη από Φεβρουάριο του 1821 στην Μολδοβλαχία (στο Ιάσιο της σημερινής Ρουμανίας) ο Αλέξανδρος Υψηλάντης με τον Ιερό Λόχο ξεκίνησε πρώτος τον Αγώνα. Έπειτα, άναψε το τουφέκι στη Μακεδονία, την Ήπειρο, Καλαμάτα, Μάνη, Αγία Λάβρα, ακόμα και στην Κύπρο και στον μακρινό Πόντο τα αδέρφια μας ξεσηκώθηκαν εναντίον του Τούρκου δυνάστη.
Μεγάλη ήταν η συμβολή στον Αγώνα και των Γρεβενιωτών αγωνιστών που ενδεικτικά αναφέρω τους Ζήδρο, Δήμο και Τότσκα που έδρασαν πριν το 1821, την μεγάλη οικογένεια αγωνιστών και καπεταναίων Ζιάκα από ομώνυμο χωριό και Πρίφτη, Γιώτσα, Γκριζιώτη από τη Σαμαρίνα. Όλοι αυτοί έκαναν το χρέος τους πολεμώντας εδώ, στα περάσματα της Πίνδου αποκόπτοντας τις επικοινωνίες των Τούρκων, στο Μεσολόγγι, στο Μανιάκι και όπου αλλού τους χρειάστηκε η πατρίδα. Χιλιάδες ήταν οι Αγωνιστές που πολέμησαν για την πατρίδα δίνοντας το αίμα τους.
Όλα αυτά τα κινήματα και οι αγωνιστές, αν μη τι άλλο καταδεικνύουν περίτρανα πως το φρόνημα των Ελλήνων για ελευθερία δικαιοσύνη και προκοπή είναι ακαταμάχητο. Σχεδόν, όλα τα κινήματα πνιγήκανε στο αίμα, εκτός από αυτό της Πελοποννήσου. Η προσπάθεια των προγόνων μας στέφθηκε τελικά με επιτυχία, καταφέρνοντας δέκα χρόνια αργότερα, με τη βοήθεια του συμμαχικού στόλου των Άγγλων, Γάλλων και Ρώσων να νικήσουν τους εχθρούς και να εγκαθιδρύσουν ένα μικρό ελληνικό βασίλειο στην άκρη της βαλκανικής χερσονήσου.
Από τότε η Ελλάς μεγάλωσε, ξεπερνώντας πολλές δυσκολίες και κρίσεις με σημαντικότερη αυτή του 1922, της τριπλής κατοχής του 40’ και του καταστροφικού εμφυλίου. Σήμερα, που η οικονομική κρίση φαντάζει στα μάτια πολλών Ελλήνων ως μέγα και ανυπέρβλητο δεινό, ας αναλογιστούμε τί δυσκολίες πέρασαν οι πρόγονοί μας για να φτάσουμε εμείς ως εδώ. Πρόσφατα, η Ακαδημαϊκός Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ αναφέρθηκε στις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπισε η ίδια και ο ελληνισμός κατά την Κατοχή, «όπου περνούσε πάνω από πτώματα πεινασμένων για να πάει σχολείο», συγκρίνοντάς τες με την σημερινή κρίση, που οι δυσκολίες είναι εξαιρετικά μικρότερες.
Πράγματι, ας αναλογιστούμε το τιτάνιο έργο των προγόνων μας το 21’, τις θυσίες και τον πόνο των ανθρώπων που έχασαν τα πάντα στον Αγώνα για τη λευτεριά του Έθνους και ας αποτίσουμε σήμερα την τιμή που αξίζει στους ήρωες δίνοντας την υπόσχεση ότι θα εργαστούμε ακούραστα για να κάνουμε την πατρίδα μας πάλι περήφανη, πιο μεγάλη και πιο δυνατή.
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821.
Ζήτω η αναγέννηση του Έθνους.
Ζήτω η Ελλάς.
Κοψαχείλης Τιμολέων
Βουλευτής Π.Ε. ΓΡΕΒΕΝΩΝ
