Η κοινοβουλευτική ομερτά…

Το πιο μεγάλο… κάστρο της δημοσιοϋπαλληλικής ασυλίας φαίνεται πως αποκτά τα πρώτα σοβαρά του ρήγματα, αφού τα αρμόδια όργανα της Βουλής έχουν ήδη παραπέμψει με το ερώτημα της οριστικής απόλυσης έναν μόνιμο υπάλληλο, ο οποίος, αν αποδειχθεί η «στάση» του απέναντι στην υπηρεσία ίσως και μετά τις διακοπές του Πάσχα να χάσει τη δουλειά του.

Σενάριο που τα προηγούμενα χρόνια μόνο ως επιστημονική φαντασία θα μπορούσε να υπάρξει, ιδιαίτερα στη Βουλή όπου θεωρούνταν μακράν ο καλύτερος και πιο προσοδοφόρος -εκτός ΑΣΕΠ- διορισμός στο Δημόσιο.

Η ιστορία του συγκεκριμένου υπαλλήλου είναι απολύτως χαρακτηριστική της νοοτροπίας κάποιων που -αν αληθεύουν οι εγκλήσεις της υπηρεσίας- μόνο την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος δεν έχουν στο μυαλό τους. Και φυσικά η συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι μοναδική στη Βουλή, αλλά σε κάποια πόστα αποτελεί «κανόνα» για κάποιους, οι οποίοι με «πολιτικές» πλάτες κομμάτων ή βουλευτών λειτουργούν μονίμως εις βάρος των πολλών συναδέλφων τους. Σύμφωνα με κοινοβουλευτικές πηγές, η ιστορία του συγκεκριμένου υπαλλήλου, ο οποίος υπάγεται σε υπηρεσία της Βουλής εντός του κεντρικού κτιρίου του Κοινοβουλίου, ξεκινά προ εξαμήνου, όταν ο ίδιος άρχισε χωρίς κάποια ειδοποίηση να μην έρχεται στη δουλειά του.

Οι μέρες περνούσαν και εκείνος δεν εμφανιζόταν στην υπηρεσία του, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοί του να ειδοποιήσουν τον τμηματάρχη πως πρέπει κάποιος να μιλήσει μαζί του για να διαπιστωθεί τι ακριβώς συμβαίνει, πηγαίνοντας φυσικά όλων το μυαλό σε κάτι άσχημο που ενδεχομένως να έχει συμβεί στον ίδιο ή στο οικογενειακό του περιβάλλον, αφού η αναίτια απουσία του μόνο έτσι θα μπορούσε να δικαιολογηθεί.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι σε έκπληξη όλων, μετά από αλλεπάλληλες επικοινωνίες της υπηρεσίας, η άλλη πλευρά επέδειξε πλήρη αδιαφορία για το θέμα, χωρίς να υπάρχει καν διάθεση για επιστροφή στη δουλειά. Οι διαδικασίες που προβλέπονται σε αυτές τις περιπτώσεις κινήθηκαν από την υπηρεσία μετά από 4 (!) μήνες απουσίας -όπως υποστηρίζουν παράγοντες της Βουλής- του υπαλλήλου. Ο εν λόγω υπάλληλος παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο του Κοινοβουλίου, το οποίο και αποφάσισε να τον θέσει σε αργία, δηλαδή να του διακόψει τη μισθοδοσία μέχρι νεωτέρας…

Και τότε, πάντα σύμφωνα με υπηρεσιακούς παράγοντες της Βουλής, ω του θαύματος, ο συγκεκριμένος υπάλληλος εμφανίστηκε, όχι όμως για να δηλώσει τη μεταμέλειά του και να δει πώς θα…διορθώσει τα πράγματα, αλλά αντιθέτως απειλώντας όλους, για την τροπή που έχει πάρει η υπόθεσή του. Λέγεται μάλιστα πως στο λογιστήριο που εμφανίστηκε ο υπάλληλος, ζήτησε σε πολύ έντονο ύφος τα… ρέστα από συναδέλφους του, που απλά έκαναν τη δουλειά τους εφαρμόζοντας την απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου της Βουλής να του κόψουν προσωρινά τον μισθό του.

Επεισόδιο
Οι… απειλές του μάλιστα ήταν τόσο έντονες, που, όπως λένε συνάδελφοί του, ακούγονταν στα διπλανά από το λογιστήριο γραφεία, έχοντας ως κύριο… συστατικό το «μην ανοίξω το στόμα του και πω τι γίνεται επί χρόνια εδώ μέσα…». Εν τέλει, όπως ήταν φυσικό, η διαδικασία έχει πάρει τον δρόμο της και αν τα γεγονότα είναι έτσι όπως περιγράφονται από ανθρώπους που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις εντός του Κοινοβουλίου, τότε το επόμενο χρονικό διάστημα ο ίδιος αναμένεται να επαναπαραπεμφθεί στο πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της οριστικής απόλυσης.

Και βέβαια η εν λόγω ιστορία αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις μεταξύ των κοινοβουλευτικών υπαλλήλων, με προεξάρχοντες εκείνους που πραγματικά παράγουν έργο εντός της Βουλής και μάλιστα πολύ παραπάνω από όσο απαιτεί η υπηρεσία, εν αντιθέσει με άλλους που είναι «χρεωμένοι» δεξιά και αριστερά, με το μόνο… κοινό τους με το Κοινοβούλιο να είναι ο τραπεζικός τους λογαριασμός που μπαίνει ο μισθός τους.

Το Κοινοβούλιο είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα υπαλλήλων δύο… ταχυτήτων, εκείνων που «χτυπάνε» δεκάωρα και Σαββατοκύριακα στην υπηρεσία χωρίς πλέον να πληρώνονται όσες υπερωρίες δικαιούνται, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους υπαλλήλους (πρακτικογράφοι κ.ά.) που ασχολούνται με την προανακριτική επιτροπή όπως επίσης και σε επιτροπές, στις τεχνικές υπηρεσίες και στενογράφοι και εκείνων που αναφέρονται για συντομία ως «εξαφανισμένοι». Οι πρώτοι, που είναι αλήθεια πως αποτελούν την πλειοψηφία των υπαλλήλων, αντιδρούν, αλλά φαίνεται πως δεν έχει ακόμα έρθει η ώρα να… σπάσει το απόστημα των ολίγων και εκλεκτών.

• Η κοινοβουλευτική ομερτάΤο νέο οικονομικό σκηνικό έχει αλλάξει τη… διάθεση των υπαλλήλων της Βουλής έναντι των κοπανατζήδων συναδέλφων τους και πλέον στους διαδρόμους της Βουλής ακούγονται διευθύνσεις και ονόματα… Είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι προ καιρού σε «πηγαδάκι» είχε τεθεί σε κοινοβουλευτικό παράγοντα το ερώτημα «τι θα γίνει με τους… αγνοούμενους της Βουλής» η απάντηση ήταν ότι «τι να γίνει, για να αρχίσουν να… πέφτουν τηλέφωνα;». «Πληγή» σε αυτή την κατάσταση αποτελούν οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων, στις οποίες είναι χρεωμένοι εκατοντάδες υπάλληλοι της Βουλής. Εκεί δεν υπάρχει πρακτικά κανένας έλεγχος, ενώ το πιο χαρακτηριστικό είναι πως όταν παλαιότερα είχε τεθεί το ζήτημα να τοποθετηθούν στη Βουλή κάρτες εισόδου και εξόδου των υπαλλήλων, οι πρώτες που αντέδρασαν ήταν, για προφανείς λόγους, οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων.

Γιώργος Πίκουλας
pikoulas@parliament.gr