Ημερολόγιο: Ο Μορφωτικός Σύλλογος Απανταχού Δοτσικιωτών ¨Η Σκούρτζια» ιδρύθηκε το έτος 1978. Μέσα από τις ποικίλες δραστηριότητες είναι και η έκδοση έγχρωμου ημερολόγιο τοίχου για το 2013.
Το ημερολόγιο είναι σημαντικό στοιχείο προβολής και επικοινωνίας του κάθε συλλόγου. Τα μέλη, οι φίλοι έχουν καθημερινή οπτική, συναισθηματική επαφή με το σύλλογο μέσα από τη θεματολογία που επιλέγουν να αναδείξουν με την παράθεση φωτογραφιών.
Ως εξώφυλλο επέλεξαν το γεφύρι επί του Δοτσικιώτη παραπόταμου του Βενέτικου, μνημείο απαράμιλλης ομορφιάς, ενώνει τους δύο μαχαλάδες του οικισμού. Χτίστηκε το 1804 από Γιαννιώτες μαστόρους. Ακολουθούν έξι σελίδες με αντίστοιχες φωτογραφίες, μία για κάθε δύο μήνες οι οποίες έχουν σχέση με την εποχή. Τα χιονισμένα σπίτια, έλατα, για τους δύο πρώτους μήνες τα διαδέχεται η ανοιξιάτικη χαρούμενη εικόνα με τις ολοκόκκινες κεραμοσκεπές, τα πέτρινα σπίτια το καταπράσινο τοπίο. Μία πανοραμική άποψη του χωριού για το Μάιο, Ιούνιο με σπίτια σκαρφαλωμένα στις πλαγιές της Πίνδου, με τους δύο μαχαλάδες που τους χωρίζει το Δοτσικιώτης παραπόταμος. Εντυπωσιάζει για τον Ιούλιο και Αύγουστο το καμάρι και στολίδι του χωριού το πέτρινο γεφύρι. Συνεχίζει με φθινοπωρινές εικόνες με την αλλαγή χρωμάτων στα φύλλα του πλάτανου και κλείνει με όμορφη χειμωνιάτικη εικόνα με πολύ χιόνι στις στέγες των σπιτιών.
Στην τελευταία σελίδα παρατίθενται 45 έγχρωμες διαφημίσεις από Λάρισα, Γρεβενά, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Ελασσόνα, Κοζάνη όλοι Δοτσικιώτες γεγονός που δείχνει τη διασπορά των κατοίκων. Όλοι οι απανταχού Δοτσικιώτες εκφράζονται με την πολύ εύστοχη ονομασία του Μορφωτικού Συλλόγου των απανταχού Δοτσικιωτών με τη λειτουργία ιστοσελίδας WWW.dotsiko.net ομάδας στο facebbok με εκδηλώσεις στο γενέθλιο τόπο κύρια τους θερινούς μήνες.
Ιστορικά: Το Δοτσικόν (Δούτσικον, Ντουσκό, Ντουτσκό) απέχει από τα Γρεβενά 32 χιλιόμετρα. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1200 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, στον ανατολικό ορεινό όγκο της Πίνδου. Τα όριά του φτάνουν ως την κορυφή Σκούρτζια με υψόμετρο 1800 μέτρα. Σε μικρή απόσταση από το χωριό υπάρχουν ερείπια παλιότερων οικισμών στις θέσεις «Κιάφα», «Ζιάκα» και «Τσέρος». Κατοικείται κυρίως το καλοκαίρι από κτηνοτρόφους και παραθεριστές. Ο σκηνοθέτης Θ.Αγγελόπουλος γύρισε την ταινία «Μεγαλέξανδρος» στην τοποθεσία «Ογλάς» σε απόσταση 200 μέτρα από το χωριό.
Στον Κώδικα της Ζάβορδας της Μονής Αγίου Νικάνορος γράφεται ως Ντουτζουκό με αφιερωτές 14.
Στις πρώτες εκλογές μετά την απελευθέρωση στις 31 Μαΐου 1915 οι εκλογείς άρρενες του Δοτσικού ψήφισαν στο Εκλογικό τμήμα Ανασελίτσης με έδρα το Ζουπάνιον (Πεντάλοφος). Εκκλησιαστικά ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης. Πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Αθανάσιος με έτος ανέγερσης το 1865. Μεταγενέστερη της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου είναι το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, όπου και πανηγυρίζει. Σήμερα στα παραδοσιακά καφενεία προσφέρεται σουγλιμάδα (κεμπάπ) με πρόβειο κρέας.
Οικονομικά στηρίχθηκε στην κοπαδιάρικη μετακινούμενη κτηνοτροφία. Για την αλευροποίηση των δημητριακών λειτουργούσαν δύο νερόμυλοι. Οι αγωγιάτες εξυπηρετούσαν όχι μόνο το Δοτσικό αλλά και την ευρύτερη περιοχή μεταφέροντας εμπορεύματα στις παραδουνάβιες χώρες, αλάτι από τις αλυκές, τα υλοτομικά προϊόντα από τα δάση. Ονομαστοί ήταν και οι μαστόροι.
Σημαντική η πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου “Η Αγία Παρασκευή” με έδρα την Αθήνα για την τοποθέτηση αναθηματικής στήλης με τους πεσόντες κατοίκους στους αγώνες του Έθνους.
Γνωστός ο οικισμός και με το τραγούδι για το Ισμαήλ Αγά: Ο Ισμαήλ Αγάς το 1775 ερχόταν με το τσούρμο του από την Κόνιτσα, προκειμένου να καταπνίξει τις τοπικές εξεγέρσεις. Κοντά στο Δοτσικό στην περιοχή «Σκάλα» οι Δοτσικιώτες, 100 ντουφέκια, του στήσανε ενέδρα με αποτέλεσμα να τον σκοτώσουν τον ίδιο και τους συντρόφους του.
«Δεν σ’ άρεζε Σμαήλ-αγά Φούρκα και Σαμαρίνα
μον’ γύρευες και στο Ντουσκό να πάρεις αρματολίκι…».
Περισσότερα για τον οικισμό στο βιβλίο: «Το Δοτσικό» Γεώργιος Διον. Μπατζής. Έκδοση του Μορφωτικού Συλλόγου των απανταχού Δοτσικιωτών η ΣΚΟΥΡΤΖΙΑ Δοτσικό 1999.
Το ημερολόγιο μου το έστειλε η Βασιλική Σταυροπούλου Κοψαχείλη Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Γρεβενών και μέλος του Δ.Σ Συλλόγου Δοτσικού την οποία και ευχαριστώ.
