Λίγες ώρες πριν την έναρξη του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, ο Πελέ έχριζε φαβορί τη Σάντος, όμως η αγαπημένη του ομάδα γνώρισε συντριβή 4-0 από την Μπαρτσελόνα, πρωταθλήτρια κόσμου για δεύτερη φορά τα τελευταία τρία χρόνια. «Ο Νεϊμάρ είναι ανώτερος του Μέσι, ντριμπλάρει καλύτερα και και η Σάντος είναι πιο πλήρης. Ο Γκάνσο ας πούμε, είναι τουλάχιστον ισάξιος του Τσάβι». Ο… υποδεέστερος του Νεϊμάρ σημείωσε δύο γκολ, ενώ το μόνο γκολ στο οποίο δεν είχε συμμετοχή, το πέτυχε ο… ισάξιος του Γκάνσο, Τσάβι Ερνάντες.

Το σκορ στο κατάμεστo από 68.000 φιλάθλους γήπεδο της Γιοκοχάμα άνοιξε στο 17′ ο Μέσι, μετά από συνεργασία των Καταλανών, βγαλμένη από… βιντεοπαιχνίδι! Στο 24′ ο Τσάβι, αφού “άδειασε” τον Ντρασένα έκανε το 2-0, ενώ στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου, μετά από καταπληκτική ενέργεια του Μέσι και απόκρουση του Ράφαελ, ο Φάμπρεγας έφερε στα τρία γκολ τη διαφορά. Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε και πάλι ο Μέσι στο 82′, αφού πέρασε και τον τερματοφύλακα των πρωταθλητών Νοτίου Αμερικής.

Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα αφιέρωσαν το Κύπελλο στον μεγάλο άτυχο της διοργάνωσης, Νταβίντ Βίγια, ο οποίος την ώρα του τελικού βρισκόταν στο νοσοκομείο, στη Βαρκελώνη, μετά το συντριπτικό κάταγμα κνήμης που υπέστη την Πέμπτη.

ΣΑΝΤΟΣ (Μοουρίσι Ραμάλιο): Ράφαελ, Έντου Ντρασένα, Λέο, Ντανίλο (30’ Ελάνο), Ντουρβάλ, Μπρούνο Ροντρίγο Φενελόν Παλόμο, Αρούσα, Ενρίκε, Γκάνσο (82’ Ίμπσον), Μπόργκες (79’ Κάρντες), Νεϊμάρ.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (Πεπ Γκουαρντιόλα): Βίκτορ Βαλντές, Ντάνι Άλβες, Αμπιντάλ, Πικέ (56’ Μασκεράνο), Πουγιόλ (84’ Φοντάς), Μπούσκετς, Φάμπρεγας, Τσάβι, Ινιέστα, Αλκάνταρα (78’ Πέδρο), Μέσι

Η “Χρυσή Βίβλος”

Διηπειρωτικό Κύπελλο
1960: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1961: Πενιαρόλ (Ουρουγουάη)
1962: Σάντος (Βραζιλία)
1963: Σάντος (Βραζιλία)
1964: Ίντερ (Ιταλία)
1965: Ίντερ (Ιταλία)
1966: Πενιαρόλ (Ουρουγουάη)
1967: Ρασίνγκ (Αργεντινή)
1968: Εσουδιάντες (Αργεντινή)
1969: Μίλαν (Ιταλία)
1970: Φέγενορντ (Ολλανδία)
1971: Νασιονάλ (Ουρουγουάη)
1972: Άγιαξ (Ολλανδία)
1973: Ιντεπεντιέντε (Αργεντινή)
1974: Ατλέτικο Μαδρίτης (Ισπανία)
1976: Μπάγερν Μονάχου (Γερμανία)
1977: Μπόκα Τζούνιορς (Αργεντινή)
1979: Ολίμπια (Παραγουάη)
1980: Νασιονάλ (Ουρουγουάη)
1981: Φλαμένγκο (Βραζιλία)
1982: Πενιαρόλ (Ουρουγουάη)
1983: Γκρέμιο (Βραζιλία)
1984: Ιντεπεντιέντε (Αργεντινή)
1985: Γιουβέντους (Ιταλία)
1986: Ρίβερ Πλέιτ (Αργεντινή)
1987: Πόρτο (Πορτογαλία)
1988: Νασιονάλ (Ουρουγουάη)
1989: Μίλαν (Ιταλία)
1990: Μίλαν (Ιταλία)
1991: Ερυθρός Αστέρας (Γιουγκοσλαβία)
1992: Σάο Πάουλο (Βραζιλία)
1993: Σάο Πάουλο (Βραζιλία)
1994: Βέλες Σάρσφιλντ (Αργεντινή)
1995: Άγιαξ (Ολλανδία)
1996: Γιουβέντους (Ιταλία)
1997: Μπορούσια Ντόρτμουντ (Γερμανία)
1998: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1999: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Αγγλία)
2000: Μπόκα Τζούνιορς (Αργεντινή)
2001: Μπάγερν Μονάχου (Γερμανία)
2002: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
2003: Μπόκα Τζούνιορς (Αργεντινή)
2004: Πόρτο (Πορτογαλία)

Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων
2005: Σάο Πάουλο (Βραζιλία)
2006: Ιντερνασιονάλ (Βραζιλία)
2007: Μίλαν (Ιταλία)
2008: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Αγγλία)
2009: Μπαρτσελόνα (Ισπανία)
2010: Ίντερ (Ιταλία)
2011: Μπαρτσελόνα (Ισπανία)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.